Wojciech MICHNIEWSKI
Wojciech MICHNIEWSKI
Wojciech Michniewski, dyrygent i kompozytor, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w Warszawie – dyrygenturę pod kierunkiem Stanisława Wisłockiego, a teorię muzyki oraz kompozycję u Andrzeja Dobrowolskiego.
W latach 70. XX wieku, wraz z Krzysztofem Knittlem i Elżbietą Sikorą, utworzył grupę kompozytorską KEW. Jego utwór Szeptet na 2 soprany, 2 mezzosoprany, 2 alty i kulturystę (1973) zdobył w 1975 nagrodę włoskiego Radia i Telewizji „Premio RAI”. W 1974 roku artysta otrzymał wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, w 1977 roku – I nagrodę i Złoty Medal na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Guido Cantellego w mediolańskim Teatro alla Scalla, a w roku 1978 – brązowy medal na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Ernesta Ansermeta w Genewie.
W latach 1973-1978 związany był z Filharmonią Narodową, początkowo jako dyrygent-asystent, od 1976 jako etatowy dyrygent. Od roku 1979 do 1981 był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi, pełniąc równocześnie (do 1983) funkcję kierownika muzycznego sceny współczesnej w Warszawskiej Operze Kameralnej. W latach 1984-87 był stałym dyrygentem gościnnym Polskiej Orkiestry Kameralnej, uczestnicząc w jej transformacji w dzisiejszą Sinfonię Varsovię. Od 1987 do 1991 roku stał na czele Filharmonii Poznańskiej jako jej dyrektor naczelny i artystyczny.
Od 1991 roku Wojciech Michniewski dyryguje wyłącznie gościnnie. Jest dyrygentem bardzo wszechstronnym, prowadzi zarówno koncerty symfoniczne, jak i spektakle operowe, a obok repertuaru klasycznego jest szczególnie ceniony za interpretacje muzyki współczesnej.
W 1975 roku otrzymał Orfeusza – nagrodę krytyki za najlepsze wykonanie polskiego utworu na Warszawskiej Jesieni (Psychodrama Tadeusza Bairda), w 1987 – nagrodę krytyki na Musikbiennale Berlin. Chętnie współpracuje m.in. Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia oraz z Teatrem Wielkim-Operą Narodową, gdzie m.in. przygotował muzycznie prapremiery oper Elżbiety Sikory (Wyrywacz serc, 1995), Roxanny Panufnik (The Music Programme, 2000), Pawła Mykietyna (Ignorant i szaleniec, 2001), wznowienie opery Gioacchina Rossiniego Tankred oraz przedstawienia z cyklu Terytoria: Curlew River Benjamina Brittena, Zapiski tego, który zniknął Leosa Janačka, Sonety Szekspira Pawła Mykietyna, Zagłada domu Usherów Philipa Glassa, Ofelię Henrika Helsteniusa, prawykonania Fedry Dobromiły Jaskot i baletu Alpha Kryonia XE Aleksandry Gryki oraz spektakl baletowy I przejdą deszcze do muzyki Henryka Mikołaja Góreckiego.
W teatrach operowych poza Warszawą poprowadził m.in. polskie prawykonanie Matki czarnoskrzydłych snów Hanny Kulenty (Opera Wrocławska, 2010) oraz światowe prapremiery oper Kochankowie z klasztoru Valdemosa Marty Ptaszyńskiej (Teatr Wielki w Łodzi, 2010), Madame Curie Elzbiety Sikory (zespół Opery Bałtyckiej w sali UNESCO w Paryżu, 2011), premierę Króla Ubu Krzysztofa Pendereckiego (Opera Bałtycka, 2013).
Wojciech Michniewski dokonał wielu nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. W 1996 wyróżniony został nagrodą Fryderyka za płytę z muzyką Witolda Lutosławskiego, nagraną z Krzysztofem Jakowiczem i orkiestrą Sinfonia Varsovia. W 1999 tę samą nagrodę otrzymała inna jego płyta – galowy koncert utworów Gioacchina Rossiniego z Ewą Podleś, W 2013 nagranie DVD opery Elżbiety Sikory Madame Curie otrzymało nagrodę L’Orphée du Prestige Lyrique de l’Europe przyznawaną przez L’Academie du Disque Lyrique.
Artysta koncertował we wszystkich niemal krajach Europy, w Azji, Ameryce Północnej i Południowej. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych. W 2005 roku został uhonorowany jubileuszową Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za wieloletnie i kreatywne towarzyszenie polskiej muzyce współczesnej oraz odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.