Thomas ZEHETMAIR

Thomas ZEHETMAIR

Urodzony w Salzburgu Thomas Zehetmair to jeden z najwyżej cenionych skrzypków, dyrygentów i kameralistów naszych czasów. Jest dyrygentem-szefem Stuttgarter Kammerorchester.

Studia muzyczne odbył w Mozarteum w Salzburgu. Następnie kontynuował naukę gry na skrzypcach pod kierunkiem Nathana Milsteina i Maxa Rostala. 

W koncertach barokowych i klasycznych artysta często wykonuje własne kadencje występując również w roli solisty-dyrygenta. Zehetmair interpretując muzykę dawną wykorzystuje ówczesne praktyki wykonawcze, z którymi zapoznał się pod kierunkiem Nikolasa Harnoncourta.

Jako solista koncertuje z tak uznanymi orkiestrami jak: Berliner Philhamoniker, Wiener Philharmoniker; Staatskapelle Dresden, NHK Symphony Orchestra (Tokio), amerykańskie orkiestry symfoniczne z Cleveland, Filadelfii i Bostonu.

Jako dyrygent i skrzypek pojawia się także z takimi orkiestrami jak Seattle Symphony, Seoul Philharmonic  Orchestra, Swedish Chamber Orchestra, Rotterdam Philharmonic, Orchestra of the Eighteenth-Century, Budapest Festival Orchestra, Hamburger Philharmoniker. Hallé Orchestra, Residentie Orkest, Stavanger Symfoniorkester, Camerata Salzburg, Zürcher Kammerorchester Był dyrygentem-szefem  Orchestre de Chambre de Paris, partnerem artystycznym St. Paul’s Chamber Orchestra i dyrektorem muzycznym Royal Northern Sinfonia.

Artysta ma bardzo bogatą dyskografię jako skrzypek, dyrygent i kameralista Zehetmair Quartet. Zarejestrował prawie cały repertuar skrzypcowy, a wiele spośród jego nagrań zdobywało prestiżowe nagrody. Wyróżnione płyty to m.in.: Canto di Speranza Bernda Aloisa Zimmermanna zarejestrowana z kolońską WDR Sinfonieorchester pod dyrekcją Heinza Holligera (Diapason d’Or, 2009), 24 kaprysy Niccolo Paganiniego (Preis der Deutschen Schallplatten Kritik 2009, Midem Classic Award 2010), Koncert skrzypcowy Edwarda Elgara z Hallé Orchestra pod dyrekcją Marka Eldera (Gramophone Award 2010), jak również koncerty skrzypcowe Wolfganga Amadeusa Mozarta z Orchestra of the Eighteenth-Century Fransa Brüggena, których wykonanie jest uznawane za wzorcowe. Duży sukces odniosła też płyta Manto and Madrigal wydana przez ECM, na której Thomas Zehetmair w duecie z Ruth Killius wykonuje współczesne kompozycje na skrzypce i altówkę.

Album z nagraniem sześciu sonat i partit Johanna Sebastiana Bacha na skrzypce solo znalazł się na liście „The 25 Best Classical Music Tracks of 2019”, New York Times’a, Die Zeit zaliczył je do ulubionych nagrań 2019 roku, a album otrzymał nagrodę Opus Klassik 2020 dla najlepszego nagrania solistycznego.  

Thomas Zehetmair otrzymał Preis der Deutschen Schallplatten Kritik za całokształt pracy artystycznej jako solista, dyrygent i kameralista. Jest również laureatem austriackiego wyróżnienia Karl-Böhm-Interpretationspreis. Nadano mu tytuł doktora honoris causa Hochschule für Musik Franz Liszt w Weimarze i Newcastle University w Wielkiej Brytanii.

Natomiast założony przez niego znakomity zespół kameralny Zehetmair Quartet został uhonorowany Nagrodą Paula Hindemitha przyznawaną przez miasto Hanau za wybitne osiągnięcia muzyczne.