Christopher Hogwood
Christopher Hogwood
Christopher Hogwood, który od sezonu 2011/12 był głównym dyrygentem gościnnym Filharmonii Poznańskiej, bywał często nazywany Karajanem muzyki dawnej. Przez wiele lat zgłębiał ją teoretycznie, prowadząc liczne badania, jak i praktycznie – wykonując ją. Był zarówno dyrygentem, klawesynistą, jak i teoretykiem muzyki oraz autorem książek. Posiadał też własną kolekcję historycznych instrumentów. Studiował muzykę i filologię klasyczną w Pembroke College na Uniwersytecie w Cambridge, dyrygenturę u Raymonda Lepparta, Thurstona Darta, a później także u Rafaela Puyana i Gustava Leonhardta. Przez rok był na stypendium na Uniwersytecie Karola i w Konserwatorium w Pradze. W 1967 roku założył z Davidem Munrowem zespół Early Music Consort, a w 1973 roku, istniejącą do dziś Academy of Ancient Music, specjalizującą się w wykonywaniu muzyki dawnej na historycznych instrumentach – był jej dyrygentem do 2006 roku. Z tą orkiestrą dokonał ponad 200 nagrań dla wytwórni Decca, wśród których znalazły się wszystkie symfonie Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz Ludwiga van Beethovena. Jego projekty dyrygenckie były ściśle związane z jego pracami badawczymi i edytorskimi. Nic więc dziwnego, że gdy pracował nad nową edycją dzieł orkiestrowych Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego to z tokijską NHK Symphony Orchestra, przygotował trwające przez trzy tygodnie koncerty, w czasie których dyrygował własnymi edycjami dzieł Mendelssohna z projektu przygotowywanego dla niemieckiego wydawnictwa muzycznego Bärenreiter. Zasiadał też w radach opracowujących wydania dzieł zebranych m.in. Carla Philippa Emanuela Bacha i Bohuslava Martinů. W 2010 roku zakończył projekt opracowania dzieł wszystkich Francesco Geminianiego, który prowadzony był pod jego kierunkiem. Opera Omnia Geminianiego ukazała się nakładem wydawnictwa Ut Orpheus w Bolonii. Interpretacji prowadzonych dzieł, dokonywał prawie wyłącznie na podstawie własnych badań, często zestawiając barok i klasycyzm z muzyką XX wieku. Przy całym ogromnym zaangażowaniu w muzykę dawną, Hogwood był bowiem jednocześnie wielkim pasjonatem muzyki XIX i XX wieku, w tym zwłaszcza neoklasyków – Bohuslava Martinů, Igora Strawińskiego, Benjamina Brittena, Aarona Coplanda, Keitha Tippetta i Arthura Honeggera. Christopher Hogwood pracował z większością czołowych orkiestr i teatrów operowych świata. Był gościnnym profesorem w Royal Academy of Music w Londynie, honorowym profesorem muzyki University of Cambridge oraz profesorem muzyki w Gresham College w Londynie.
Christopher Hogwood zmarł w środę, 24 września 2014, w swoim domu w Cambridge. Miał 73 lata.