Antoni WIT
Antoni WIT
W Krakowie dyrygenturę studiował u Henryka Czyża, kompozycję – u Krzysztofa Pendereckiego, a następnie u Nadii Boulanger w Paryżu. Rok po ukończeniu studiów muzycznych, w 1969 roku, ukończył też prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Muzyka jednak zwyciężyła w jego życiu. W latach 1967-69 był dyrygentem-asystentem Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie, a od 1970 roku, przez dwa lata – dyrygentem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej. W 1971 roku, po otrzymaniu drugiej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie, został asystentem patrona konkursu.
Antoni Wit był dyrektorem artystycznym Filharmonii Pomorskiej, a następnie – Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie. Przez 17 lat – od 1983 do 2000 roku – kierował Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (dawniej: Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia), z którą dał niemal 600 koncertów, odbył mnóstwo zagranicznych tournées, nagrał prawie 100 płyt – w tym komplet dzieł na orkiestrę Witolda Lutosławskiego dla firmy Naxos. W latach 2002-2013 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Narodowej w Warszawie, a w latach 2013 – 2018 dyrektorem artystycznym Orquesta Sinfónica de Navarra (Hiszpania).
Za pulpitem dyrygenckim artysta stawał niemal we wszystkich znaczących ośrodkach muzycznych Europy, Azji, Australii i obu Ameryk. Dyrygował takimi zespołami jak: Berliner Philharmoniker, L’Orchestra del Teatro alla Scala, Staatskapelle Dresden, Cleveland Orchestra, Tokyo Symphony Orchestra, Orchestra del Teatro Verdi (Triest), RAI (Rzym, Mediolan, Turyn), La Fenice Orchestra (Wenecja), Teatro di Genova, Teatro Comunale di Bologna, RSO Berlin, WDR Köln, SDR Stuttgart, NDR Hamburg, Orchester der Beethovenhalle (Bonn), Dresdner Philharmonie, Filharmonia w Tampere (Finlandia), BBC Symphony Orchestra London, Royal Philharmonic Orchestra, London Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, BBC Welsh Symphony Orchestra, China Philharmonic, Shanghai Symphony Orchestra, New Zealand Philharmonic Orchestra, Orchestra Philharmonique de Strasbourg, Opéra de Marseille, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Orquesta Nacional de España, Jerusalem Symphony Orchestra, Kyoto Symphony Orchestra, Tonkünstlerorchester in Wien, Orchestre National de Belgique, Orquesta Nacional de México, Tonhalle-Orchester Zürich, Bamberger Symphoniker, Budapest Festival Orchestra, Orchestre Symphonique de Montreal, MDR – Sinfonieorchester Leipzig.
Spośród ponad 200 płyt nagranych przez orkiestry pod batutą Antoniego Wita, wiele otrzymało prestiżowe nagrody – m. in. Diapason d’Or i Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie, Cannes Classical Award, cztery Fryderyki. W 2013 roku Antoni Wit zdobył prestiżową nagrodę Grammy za płytę (nagraną z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, a wydaną przez Naxos) z utworami Krzysztofa Pendereckiego. Dyrygent należy do nielicznego grona artystów na świecie, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie niemal 5 milionów egzemplarzy.
Wśród jego nagrań są dzieła najwybitniejszych polskich kompozytorów, jak również utwory światowej literatury – m.in. przyjęte z wielkim uznaniem krytyków interpretacje dzieł Bedřicha Smetany, Antonína Dvořáka, Roberta Schumanna, Johannesa Brahmsa, Gustava Mahlera i Richarda Straussa.
Antoni Wit zajmował się także pedagogiką, ma tytuł profesora. Do jego wychowanków należą m.in. Krzysztof Urbański, Michał Dworzyński, Rafał Janiak i Dawid Runtz. Artysta jest Profesorem Honorowym Keimyung University (Korea Południowa).