Sezon artystyczny 2019/2020 Filharmonii Poznańskiej miał zakończyć się 19 czerwca, tradycyjnie w Auli Uniwersyteckiej. I tak się zakończy. Co więcej – dla nikogo na to wydarzenie nie zabraknie biletów. Na estradzie zasiądzie Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, a dyrygować będą Marek Pijarowski i Łukasz Borowicz. Publiczność oklaskiwać ich będzie siedząc przed monitorami własnych komputerów. Ostatni w tym sezonie koncert  – Koncert internetowy – rozpocznie się jak zawsze w piątkowy wieczór, 19 czerwca, o godz. 19.

WYKONAWCY:

Marcin SUSZYCKI skrzypce
Damian KUREK  trąbka
Łukasz BOROWICZ  dyrygent
Marek PIJAROWSKI dyrygent
Orkiestra Filharmonii Poznańskiej

PROGRAM:

• Ludwig van Beethoven – Romans F-dur nr 2 op. 50

• Joseph Haydn – Koncert na trąbkę i orkiestrę  Es-dur Hob. VIIe:1

Allegro
Andante
Allegro

• Ludwig van Beethoven – I Symfonia  C-dur  op. 21

Adagio molto – Allegro con brio
Andante cantabile con moto
Menuetto. Allegro molto e vivace
Finale. Adagio – Allegro molto e vivace

***

Romans F-dur nr 2 op. 50 to jedna z dwóch tego typu kompozycji Ludwiga van Beethovena. Oryginalnie skomponowany był na skrzypce z akompaniamentem orkiestry w składzie:  flet, dwa oboje, dwa fagoty, dwie waltornie i smyczki. Ten około 10-minutowy utwór znany jest z wielu opracowań na różne składy, ale najczęściej wykonywana jest wersja na skrzypce i fortepian (niedawno tę właśnie wersję wykonali  dla naszych melomanów  koncertmistrz FP  Marcin Suszycki  i pianista Michał Francuz). Tym razem Romans usłyszymy w oryginalnej wersji  na skrzypce i orkiestrę.  A o  urodzie tej miniatury z pewnością nie trzeba nikogo przekonywać.

Koncert na trąbkę  i orkiestrę Es-dur Josepha Haydna, choć powstały w roku 1796, w druku ukazał się dopiero… w roku 1929. Ten jedyny w swej twórczości  koncert na trąbkę Haydn napisał dla konkretnego wykonawcy – Antoniego Weidingera, wynalazcy trąbki klapowej. I właśnie właściwości tego instrumentu (sprawną grę chromatyczną) wyraźnie Haydn wykorzystał w środkowej części koncertu  (Andante).  Dziś utwór ten uważany jest za jeden z najwdzięczniejszych dla wykonawcy i słuchacza koncertów trąbkowych.

Choć Ludwig van Beethoven nosił się z zamiarem napisania symfonii jeszcze w rodzinnym Bonn, to jednak zadania tego podjął się dopiero, gdy osiadł w Wiedniu. Niestety, nie wiadomo dokładnie kiedy powstała I Symfonia C-dur, bowiem nie zachował się ani jej manuskrypt,  ani nawet żadne szkice. Znana jest jedynie data  jej prawykonania – po raz pierwszy zabrzmiała 2 kwietnia 1800 roku w Wiedniu, a dyrygował nią sam Beethoven.    

W dziele tym kompozytor nawiązał do twórczości symfonicznej swoich wielkich poprzedników: Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta. Przejął zarówno czteroczęściową budowę i układ części, jak i typowe dla klasycyzmu rozwiązania strukturalne (forma sonatowa w ogniwach skrajnych, część w tempie umiarkowanym na drugim miejscu cyklu, menuet jako część trzecia).  Jednak szczególnie w zakresie instrumentacji można już w tym dziele dostrzec indywidualny gust Beethovena, przejawiający się w dążeniu do masywnych brzmień orkiestrowych i powierzaniu ważnych partii w utworze instrumentom dętym. I choć wpływy Mozarta i Haydna są w tym utworze  niezaprzeczalne, to można powiedzieć,  że już pierwsza symfonia Beethovena wybijała się ponad poziom innych, współcześnie jej powstających dzieł.

Zapraszamy!

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’