Ambasadorzy polskiej muzyki
Zachęcamy do lektury recenzji z koncertu Orkiestry Filharmonii Poznańskiej we Frankfurcie nad Odrą, która ukazała się w dzienniku Märkische Oderzeitung.
Orkiestra Filharmonii Poznańskiej i pianista Rafał Blechacz zachwycili publiczność na gościnnym koncercie we Frankfurcie n. Odrą.
Historia muzyki zna wiele przykładów kompozytorów, którzy odbywali wiele podróży, prowadząc życie na walizkach. W wielu przypadkach były to wyjazdy dobrowolne, w innych wymuszone aktualną sytuacją. Przyczyny były różne – począwszy od politycznych, polityczno-kulturowych, religijnych, etnicznych, aż po społeczne. Gościnny koncert Orkiestry Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Łukasza Borowicza, który w środowy wieczór zapełnił, także wieloma polskimi słuchaczami, salę koncertową im. Carla Philippa Emanuela Bacha we Frankfurcie nad Odrą przybliżył publiczności polskich kompozytorów emigracyjnych. W wykonaniu Orkiestry usłyszeliśmy kompozycje Palestra, Tansmana i Chopina.
Do dawnych „zapomnianych” należy Roman Palester, który urodził się w austrowęgierskim mieście Śniatyń i zmarł w Paryżu. Jego balet „Pieśń o ziemi” otrzymał złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1937 roku. To właśnie z tego utworu zabrzmiały „Tańce weselne”, przepełnione oryginalnymi rytmami i elementami folklorystycznymi. Muzyczne spotkanie rozpoczęły grzmiące dźwięki kontrabasów, wiolonczeli i fortepianu, coraz to przechodzące w taneczne orgie. Wiele motywów tego dzieła przypomina „Święto wiosny” Strawińskiego, ukazujące w baletowej formie pogańskie obrzędy. Nawet w partiach granych fortissimo mogliśmy usłyszeć charakterystyczny dla orkiestry sposób gry, nie przesadzający nadmiernie w środkach.
Kongenialny interpretator Chopina
Po efektownym wstępie słuchacze wysłuchali III Symfonii koncertującej na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian i orkiestrę, urodzonego w Łodzi Tansmana, który w 1919 roku wyemigrował do Paryża, rok później przyjął francuskie obywatelstwo, ze względu na swoje żydowskie pochodzenie w 1940 roku wyemigrował do USA, by po sześciu latach ponownie wrócić nad Sekwanę i tutaj dożyć końca swych dni. Muzyczną historię otwiera zespół czterech solistów filharmonii, którzy zdominowali też kolejne części utworu, przeplatając go nieprzerwanymi falami intensywnych dźwięków. Druga część utworu to swoisty swing w amerykańskim rytmie, w którym orkiestra staje się niemal sztafażem dla czwórki solistów. W trzeciej części wiodącą rolę przejmują instrumenty dęte, wygrywające marszowo i rytmicznie dynamiczne dźwięki. Po pełnej dysonansów burzy następują piękne epizody w wykonaniu kwartetu fortepianowego. Pełna żywiołowej, tanecznej radości czwarta część zmierza do wybuchowego końca.
Wszystkich trzech kompozytorów przyciągnął Paryż
Również Fryderyk Chopin wybrał Paryż jako miejsce życia na emigracji. Zanim jednak stał się „ambasadorem polskiej kultury“ za granicą, jego pierwszy koncert fortepianowy e-moll op. 11 spotkał się z gorącym przyjęciem w Warszawie. Zastosowany w nim styl brillant, szczególnie w partiach fortepianowych wymaga, by zagrał go pianista, którego grę cechuje perłowa czystość, niepozbawiona lekkości zręczność i bogata w ornamenty fantazja. Polski pianista Rafał Blechacz okazał się kongenialnym interpretatorem tego wirtuozerskiego utworu. Po dłuższym, pełnym romantyzmu wprowadzeniu orkiestry rozpoczyna się ujmująca wędrówka po klawiaturze jasno i błyskotliwie brzmiącego „Steinwaya”. Dynamiczne wybiegi, gromkie kaskady dźwięków, powściągliwe, liryczne trele wypełnione perlistym kolorytem i wspaniale brzmiące arabeski – pianista w zdumiewający sposób prezentuje szeroki repertuar zmysłowej sztuki interpretacji. Unika przy tym wszelkiego rodzaju pastelowych zmiękczeń, a zamiast tego stawia na uwewnętrzniony śpiew, niemal na czystą poezję. Porywające! Za owacje na stojąco laureat odbywającego się w Warszawie Konkursu Chopinowskiego z 2005 roku podziękował walcem i mazurkiem Fryderyka Chopina.
Peter Buske
Tłumaczenie: Anna Wawrzynowicz
Owacjami na stojąco zakończył się koncert Orkiestry Filharmonii Poznańskiej z udziałem Rafała Blechacza, który odbył się 14 lutego w Konzerthaus w Berlinie. W jego programie znalazły się Tańce weselne z baletu Pieśń o ziemi Romana Palestra, III Symfonia koncertująca na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian i orkiestrę Aleksandra Tansmana oraz Koncert fortepianowy e-moll op. 11 Fryderyka Chopina.
Jeśli ktoś nie mógł uczestniczyć w tym artystycznym wydarzeniu (lub chciałby tego koncertu wysłuchać raz jeszcze) będzie mieć taką okazję 28 lutego. Tego wieczoru, o godz. 20.03 berliński koncert „Kompozytorzy na walizkach” retransmitowany będzie na ogólnoniemieckiej antenie przez Deustchlandfunk Kultur (online: www.deutschlandfunkkultur.de).
W Światowym Dniu Radia, 13 lutego, Polskie Radio przyznało swoje najważniejsze nagrody – Złote Mikrofony. Wśród siedmiorga tegorocznych laureatów znalazła się też doskonale znana poznańskim melomanom, red. Róża Światczyńska z Dwójki. Jej barwnych opowieści o muzyce mamy okazję słuchać podczas niektórych koncertów Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.
Złoty Mikrofon to nagroda Polskiego Radia przyznawana Mistrzom przez Mistrzów za zaangażowanie i wybitne osiągnięcia twórcze. Kandydaci wybierani są z rozmaitych obszarów twórczości radiowej, m.in. teatru, muzyki, literatury, reportażu, publicystyki oraz realizacji dźwięku. Nagroda została ustanowiona i po raz pierwszy przyznana w 1969 roku. Członków Kapituły Złotego Mikrofonu Zarząd Polskiego Radia powołuje spośród laureatów poprzednich edycji konkursu.
Gala wręczenia tegorocznych nagród odbyła się 13 lutego w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie.
Akademia Fonograficzna ogłosiła właśnie nominacje do nagród Fryderyk 2020 dla najlepszych wydawnictw muzyki poważnej wydanych w 2019 roku.
W gronie liderów nominowanych orkiestr symfonicznych znalazła się Orkiestra Filharmonii Poznańskiej.
W kategorii Album Roku Muzyka Oratoryjna i Operowa znalazły się aż dwa albumy płytowe nagrane przez Orkiestrę Filharmonii Poznańskiej pod batutą Łukasza Borowicza: album zawierający kantaty mitologiczne Milda oraz Nijoła Stanisława Moniuszki oraz album Paria Stanisława Moniuszki. Oba są światowymi premierami fonograficznymi, wydanymi w Roku Stanisława Moniuszki przez DUX.
Nominacje w kategorii Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej oraz Album Roku Muzyka Symfoniczna otrzymał również album 100 na 100. Muzyczne Dekady Wolności powstały z udziałem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej pod batutą Łukasza Borowicza, która utrwaliła na nim Kaziuki Tadeusza Szeligowskiego.
Album z kantatami Milda oraz Nijoła Filharmonicy Poznańscy nagrali z udziałem solistów – Wioletty Chodowicz (sopran), Marii Jaskulskiej-Chrenowicz (sopran), Ewy Wolak (alt), Sylwestra Smulczyńskiego (tenor), Roberta Gierlacha (baryton), Szymona Kobylińskiego (bas) oraz Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej przygotowanego przez Violettę Bielecką.
Natomiast album z koncertową wersją opery Paria Filharmonicy Poznańscy nagrali z udziałem solistów – Katarzyny Hołysz (sopran), Roberta Jezierskiego (bas), Yuri Gorodetskiego (tenor), Szymona Komasy (baryton), Tomasza Warmijaka (tenor) oraz Chóru Filharmonii Narodowej przygotowanego przez Bartosza Michałowskiego.
Miło nam dodać, że do nagród Fryderyka nominowana została jeszcze jedna płyta pod batutą pierwszego dyrygenta gościnnego Filharmoników Poznańskich, Łukasza Borowicza. Tym razem poprowadził on Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach i Chór Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. W ich wykonaniu oraz solistki Claudii Barainsky ukazała się płyta z nagraniem 8 Symfonii Krzysztofa Meyera (DUX), która nominowana została w kategorii Album Roku Muzyka Współczesna.
O tym kto w tym roku otrzyma statuetki Fryderyka dowiemy się już 8 marca podczas gali wręczenia nagród dla najlepszych wydawnictw muzyki poważnej 2019 roku, organizowanej w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach.
Informujemy, że w dniu 31 grudnia kasa biletowa będzie czynna od 17 do 20.
Polecamy Państwu lekturę recenzji koncertu „Halka na estradzie i na ekranie” autorstwa Piotra Nędzyńskiego, która ukazała się na portalu Maestro.
Informujemy, że w dniu 24 grudnia kasa biletowa będzie nieczynna. Zachęcamy do zakupu biletów online.
Niecodzienny pomysł prezentacji bezcennego zabytku polskiej kinematografii z muzyką Stanisława Moniuszki wykonywaną na żywo, wpisuje się w poznańską filharmoniczno-filmową tradycję. Tym razem, podczas koncertu „Halka na estradzie i na ekranie” (piątek, 20 grudnia, godz. 19, Aula UAM), prezentowanemu na ekranie przedwojennemu niememu filmowi „Halka” w reżyserii Konstantego Meglickiego towarzyszyć będzie muzyka na żywo w wykonaniu Poznańskich Filharmoników pod batutą Adama Banaszaka. Koncert ten odbywa się w ramach cyklu „Najpiękniejsza jest muzyka polska”, którego mecenasem jest PKO BP.
Tym wydarzeniem kończymy obchody 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki w Filharmonii Poznańskiej. Dodatkowym akcentem zamykającym Rok Moniuszkowski będzie sprzedaż płyt z nagraniem „Parii”, wydanych nakładem wytwórni DUX. Koncertowa wersja tej opery Stanisława Moniuszki nagrana została podczas 23. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena, a jej wykonawcami byli soliści, Chór Filharmonii Narodowej oraz Orkiestra Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Łukasza Borowicza.
Jeden z najnowszych albumów płytowych Poznańskich Filharmoników, będący światową premierą fonograficzną kantat Milda i Nijoła Stanisława Moniuszki, cieszy się coraz większą popularnością wśród melomanów i uznaniem krytyków. Zachęcamy do lektury kolejnej recenzji, która ukazała się w prestiżowym internetowym serwisie, poświęconym muzyce klasycznej Pizzicato. Autor recenzji przyznał temu wydawnictwu maksymalną ocenę!
13.12.2019, Opernhafte Kantaten von Stanislaw Moniuszko
Uprzejmie informujemy, że kasa biletowa Filharmonii Poznańskiej w czwartek, 12 grudnia będzie wyjątkowo czynna tylko do godz. 16.45.