Katarzyna Bąk-Beczała i Piotr Beczała w Q&A FILHARMONII POZNAŃSKIEJ JUŻ 6 CZERWCA

Zapraszamy Państwa do udziału w kontynuacji wyjątkowego przedsięwzięcia, opartego na popularnej w internecie formule Q&A (ang. questions and answers) – pytania i odpowiedzi. Na Państwa pytania odpowiedzą tym razem Katarzyna Bąk-Beczała i Piotr Beczała.

To był jego pierwszy galowy koncert w Polsce. W Filharmonii Poznańskiej. Piotr Beczała zaśpiewał 14 kwietnia 2007 roku w Auli Uniwersyteckiej. I zachwycił wszystkich! Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dyrygował wówczas Łukasz Borowicz.  

Od lat Piotr Beczała dzieli swój czas między najsłynniejsze sceny operowe świata – od nowojorskiej Metropolitan Opera (w której od kilkunastu lat należy do elitarnej grupy gwiazd i występuje tam w każdym sezonie) przez londyńską Covent Garden po mediolańską La Scalę. Uważany jest za czołowego tenora świata. W artystycznej drodze wspiera go żona, Katarzyna Bąk-Beczała, również śpiewaczka. 

Oboje pochodzą ze śląskiego miasta Czechowice-Dziedzice. Poznali się  szkole średniej, w chórze. Tyle, że ona chodziła do szkoły muzycznej, a on był uczniem Technikum Mechanicznego. Oboje jednak ukończyli akademie muzyczne – ona w Warszawie, on  w Katowicach. Ona profesjonalną karierę śpiewaczki zaczęła jeszcze w czasie studiów. Ale tuż przed debiutem w La Scali… zrezygnowała z występu. Wybrała bowiem bycie z mężem – i jak podkreśla w wywiadach – nigdy tego nie żałowała. Od 25 lat są razem. Katarzyna jest obecna na próbach, spektaklach, sesjach nagraniowych Piotra. I to z jej zdaniem artysta liczy się najbardziej.  

Pandemia zastała ich w Nowym Jorku, gdzie Piotr Beczała przygotowywał się do premiery Werthera Jules’a Masseneta, w której miał śpiewać tytułową partię w Metropolitan Opera. Do Polski, do domu w Beskidzie Żywieckim, udało im się wrócić na początku kwietnia. Dziś na FB artysty można podejrzeć jego przyrodnicze i kulinarne fascynacje, poczytać wspaniałe recenzje jego najnowszej płyty Vinceró!,  która ukazała się w maju, skorzystać z podpowiedzi tenora na temat ciekawych spektakli i koncertów online przygotowywanych przez artystów z najsłynniejszych teatrów operowych świata. 

Ale można też  samemu – dzięki naszemu cyklowi Q&A – zapytać tenora i jego żonę choćby o to jak znoszą przymusowy pandemiczny urlop i jakie mają plany, a także o wszystko, czego chcielibyście się Państwo o tej parze dowiedzieć. 

Pytania można przesyłać za pomocą internetowego formularza do 31 maja: formularz

Odpowiedzi na najciekawsze z pytań usłyszą Państwo na stronie internetowej oraz na naszym profilu na Facebooku 6 czerwca o godz. 18.

Zachęcamy do zadawania pytań!

22 maja 2020 przypada trzecia rocznica śmierci Zbigniewa Wodeckiego. Czworo młodych skrzypków Orkiestry Filharmonii Poznańskiej przygotowało, nawiązując do tej daty, w formie filmiku nagranego w swoich mieszkaniach, jeden z pierwszych – jakże symbolicznych – przebojów przedwcześnie zmarłego „kolegi po smyczku”. Utwór ten opracował Radosław Mateja – mąż jednej z występujących artystek.

Zachęcamy do obejrzenia i posłuchania.

Zbigniew Wodecki – Zacznij od Bacha

Wykonawcy:

Anastazja Kołodziejczak – skrzypce
Kosma Müller – skrzypce
Magdalena Mateja – skrzypce
Weronika Stabrawa – skrzypce

Szanowni Państwo, uprzejmie informujemy, że od 2 czerwca otwieramy kasę biletową Filharmonii Poznańskiej (ul. Wieniawskiego 1).

Kasa będzie czynna od 2 do 25 czerwca 2020 roku, we wtorki, środy i czwartki, w godzinach od 10:00 do 14:00.

W najbliższy piątek, 22 maja o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Tym razem powrócimy wspomnieniami do koncertu, na który czekaliśmy długo; koncertu, który był jednym z tych artystycznych spotkań, których się nie zapomina.  Zagrać pod batutą  jednego z najsłynniejszych  dyrygentów świata II polowy XX wieku było dla Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i radością, i wyzwaniem. 

Sir Neville Marriner wystąpił w Poznaniu  15 listopada 2013 roku. Pod jego batutą Filharmonicy Poznańscy zagrali m. in. II Symfonię D-dur op. 36 Ludwiga van Beethovena. Album, na którym zarejestrowano ten nagrany na żywo koncert ukazał się  kilka miesięcy później nakładem  Filharmonii Poznańskiej i wytwórni DUX.  

Wykonawcy:

Sir Neville MARRINER – dyrygent
Orkiestra Filharmonii Poznańskiej

Program:

Ludwig van Beethoven – II Symfonia D-dur  op. 36
Adagio molto – Allegro con brio
Larghetto
Scherzo (Allegro)
Allegro molto  

Nieśmiertelny Apollo
Co się tyczy tych durniów [krytyków], to niech sobie gadają. Ich gadanina nikogo z pewnością nie uczyni nieśmiertelnym, jak nie odbierze nieśmiertelności nikomu z tych, którym Apollo ją przeznaczył. (Ludwig van Beethoven, 1801)

Ludwig van Beethoven (1770-1827) nosił się z zamiarem napisania symfonii jeszcze w rodzinnym Bonn. Nie wiadomo jak i kiedy powstała I symfonia C-dur op. 21, bo nie zachował się ani manuskrypt ani szkice. Prace nad nią rozpoczął najprawdopodobniej zimą, na przełomie lat  1794 i 1795, kiedy  studiował u Johanna Georga Albrechtsbergera. Po raz pierwszy poprowadził jej wykonanie  w ramach koncertu kompozytorskiego,  w kwietniu 1800 roku. Współczesne recenzje nie były przychylne –  określano utwór „skarykaturowanym Haydnem”, mówiono o „nieskładnych wybuchach zuchwałej zarozumiałości młodego, utalentowanego człowieka”. Dla ówczesnych słuchaczy szokująca była harmonia (akordy septymowe we wstępie), czy pizzicato na tle akordów instrumentów dętych. 

Beethoven pracował inaczej niż Mozart – szkicował pomysły muzyczne w notatniku, przetwarzał je wielokrotnie, uzupełniał, zmieniał. Pracę nad ukończoną jesienią 1802 roku II Symfonią D-dur op. 36 rozpoczął więc zapewne dużo wcześniej. Wiadomo, że powstało kilka wersji utworu. Pierwszym wykonaniem utworu w Wiedniu, w Theater an der Wien, 5 kwietnia 1803 roku, dyrygował sam kompozytor. 

Wstęp do  II Symfonii utwierdza początkowo tonację D-dur i wprowadza czterogłosowy temat powierzony obojom i fagotom, a później instrumentom smyczkowym. Allegro con brio rozpoczyna się żywym motywem, przypominającym styl Mozarta. Larghetto to, jak określił Hector Berlioz: cudowny obraz czystej przyjemności, cieniowanej jedynie przez nieliczne melancholiczne akcenty. W trzeciej części spotykamy po raz pierwszy oznaczenie scherzo, które nie ma jednak jeszcze tak indywidualnych rysów jak późniejsze scherza Beethovenowskie. Liczne kontrasty dynamiczne, tak charakterystyczne dla kompozytora świadczą, że bliski jest odejścia od tradycji haydnowsko-mozartowskiej. Finał w swobodnej formie ronda pełen jest sił witalnych. Bardziej kontemplacyjny charakter ma drugi temat wprowadzany przez skrzypce na tle orkiestry. Całość zamyka szeroko rozpięta koda.  

Muzyka II Symfonii jest jasna i pogodna, mimo iż powstała w tak trudnym dla Beethovena czasie. Ukończył ją podczas pobytu w Heiligenstadt, gdy okazało się, że jego postępujące problemy ze słuchem mogą być nieuleczalne. Miał 31 lat, gdy napisał słynny, dramatyczny list zwany „heiligenstadzkim testamentem”, w którym przyznawał się do myśli samobójczych. Na szczęście zwyciężyła je jednak siła geniuszu:  … niewiele brakowało, a skończyłbym z życiem. Tylko ona, Sztuka, mnie powstrzymała. Ach, zdało mi się to niemożliwe opuścić świat zanim stworzę to wszystko, do czego czułem się powołany.

Justyna Kroschel
(fragment programu koncertowego  15.11. 2013)

Zapraszamy Państwa do obejrzenia filmu przygotowanego przez Poznańskie Słowiki z okazji 100. rocznicy urodzin urodzin Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II.

Zapraszamy do wysłuchania audycji Cafe „Muza” Programu II Polskiego Radia z udziałem Dyrygenta-Szefa Poznańskich Filharmoników, Maestro Marka Pijarowskiego.

Program II Polskiego Radia – audycja Cafe „Muza”

Jutro o godzinie 10.00 gościem audycji Cafe „Muza” Programu II Polskiego Radia będzie Maestro Marek Pijarowski. Serdecznie polecamy!