ZAKOŃCZENIE SEZONU

Sezon artystyczny 2019/2020 Filharmonii Poznańskiej miał zakończyć się 19 czerwca, tradycyjnie w Auli Uniwersyteckiej. I tak się zakończy. Co więcej – dla nikogo na to wydarzenie nie zabraknie biletów. Na estradzie zasiądzie Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, a dyrygować będą Marek Pijarowski i Łukasz Borowicz. Publiczność oklaskiwać ich będzie siedząc przed monitorami własnych komputerów. Ostatni w tym sezonie koncert  – Koncert internetowy – rozpocznie się jak zawsze w piątkowy wieczór, 19 czerwca, o godz. 19.

WYKONAWCY:

Marcin SUSZYCKI skrzypce
Damian KUREK  trąbka
Łukasz BOROWICZ  dyrygent
Marek PIJAROWSKI dyrygent
Orkiestra Filharmonii Poznańskiej

PROGRAM:

• Ludwig van Beethoven – Romans F-dur nr 2 op. 50

• Joseph Haydn – Koncert na trąbkę i orkiestrę  Es-dur Hob. VIIe:1

Allegro
Andante
Allegro

• Ludwig van Beethoven – I Symfonia  C-dur  op. 21

Adagio molto – Allegro con brio
Andante cantabile con moto
Menuetto. Allegro molto e vivace
Finale. Adagio – Allegro molto e vivace

***

Romans F-dur nr 2 op. 50 to jedna z dwóch tego typu kompozycji Ludwiga van Beethovena. Oryginalnie skomponowany był na skrzypce z akompaniamentem orkiestry w składzie:  flet, dwa oboje, dwa fagoty, dwie waltornie i smyczki. Ten około 10-minutowy utwór znany jest z wielu opracowań na różne składy, ale najczęściej wykonywana jest wersja na skrzypce i fortepian (niedawno tę właśnie wersję wykonali  dla naszych melomanów  koncertmistrz FP  Marcin Suszycki  i pianista Michał Francuz). Tym razem Romans usłyszymy w oryginalnej wersji  na skrzypce i orkiestrę.  A o  urodzie tej miniatury z pewnością nie trzeba nikogo przekonywać.

Koncert na trąbkę  i orkiestrę Es-dur Josepha Haydna, choć powstały w roku 1796, w druku ukazał się dopiero… w roku 1929. Ten jedyny w swej twórczości  koncert na trąbkę Haydn napisał dla konkretnego wykonawcy – Antoniego Weidingera, wynalazcy trąbki klapowej. I właśnie właściwości tego instrumentu (sprawną grę chromatyczną) wyraźnie Haydn wykorzystał w środkowej części koncertu  (Andante).  Dziś utwór ten uważany jest za jeden z najwdzięczniejszych dla wykonawcy i słuchacza koncertów trąbkowych.

Choć Ludwig van Beethoven nosił się z zamiarem napisania symfonii jeszcze w rodzinnym Bonn, to jednak zadania tego podjął się dopiero, gdy osiadł w Wiedniu. Niestety, nie wiadomo dokładnie kiedy powstała I Symfonia C-dur, bowiem nie zachował się ani jej manuskrypt,  ani nawet żadne szkice. Znana jest jedynie data  jej prawykonania – po raz pierwszy zabrzmiała 2 kwietnia 1800 roku w Wiedniu, a dyrygował nią sam Beethoven.    

W dziele tym kompozytor nawiązał do twórczości symfonicznej swoich wielkich poprzedników: Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta. Przejął zarówno czteroczęściową budowę i układ części, jak i typowe dla klasycyzmu rozwiązania strukturalne (forma sonatowa w ogniwach skrajnych, część w tempie umiarkowanym na drugim miejscu cyklu, menuet jako część trzecia).  Jednak szczególnie w zakresie instrumentacji można już w tym dziele dostrzec indywidualny gust Beethovena, przejawiający się w dążeniu do masywnych brzmień orkiestrowych i powierzaniu ważnych partii w utworze instrumentom dętym. I choć wpływy Mozarta i Haydna są w tym utworze  niezaprzeczalne, to można powiedzieć,  że już pierwsza symfonia Beethovena wybijała się ponad poziom innych, współcześnie jej powstających dzieł.

Zapraszamy!

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’

W najbliższy wtorek, 16 czerwca o g. 19 Program 2 Polskiego Radia zaprasza na spotkanie z Poznańskimi Filharmonikami!

W Filharmonii Dwójki usłyszą Państwo Koncert zarejestrowany podczas 57. Bydgoskiego Festiwalu Muzycznego „Kontrasty – śpiewy z różnych stron”.

Program:

• Stanisław Moniuszko – Kantata mitologiczna Nijoła na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę wg „Witoloraudy” Józefa Ignacego Kraszewskiego
• Stanisław Moniuszko – Kantata mitologiczna Milda na głosy solowe, chór i orkiestrę

Zapraszamy Państwa do udziału w konkursie związanym z cyklem Q&A Filharmonii Poznańskiej, w którym zaproszeni goście odpowiadali na zadane przez Państwa pytania.

Co będzie Państwu potrzebne?
Wiedza. Tę uzyskają Państwo uważnie oglądając wszystkie odcinki naszego cyklu. Znajdą je Państwo tutaj.

Co należy zrobić?
Oczywiście odpowiedzieć na pytania! W każdej edycji konkursu zadamy Państwu trzy pytania związane z bohaterem lub bohaterami jednego z odcinków Q&A. Szansę na nagrodę mają ci z Państwa, którzy odpowiedzą poprawnie na każde z zadanych pytań.

Kto otrzyma nagrodę?
Trzy pierwsze osoby, które odpowiedzą poprawnie na wszystkie pytania, a swoje odpowiedzi umieszczą w komentarzu na Facebooku. To właśnie te osoby otrzymają od nas atrakcyjne nagrody-niespodzianki!
 
Pierwszy konkurs już w środę 17 czerwca!

O kolejnych będziemy informować na naszej stronie oraz profilu na Facebooku. Zapraszamy!

Co przygotowujemy dla Państwa w związku cyklem Q&A? Na to pytanie odpowiada Dyrektor Filharmonii Poznańskiej, Wojciech Nentwig.

Zapraszamy do obejrzenia wszystkich odcinków cyklu Q&A, które ukazały się w sezonie 2019/2020.

Q&A – ODCINKI

W najbliższy piątek, 12 czerwca o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert Internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Tym razem muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej zaproszą melomanów do niezwykłej wędrówki przez różne kultury – od radzieckiej Rosji po Brazylię, od ech muzyki rozbrzmiewającej w synagogach po podróż do starożytnego Egiptu we francuskim wydaniu.  

I CZĘŚĆ KONCERTU

Wykonawcy:
Marcin HERMAN – skrzypce
Olga WINKOWSKA – skrzypce
Tomasz SOŚNIAK – fortepian 

Program:

• Dymitr Szostakowicz – Pięć utworów w opracowaniu na dwoje skrzypiec i fortepian (oprac. Lewon Atowmian)

Preludium z muzyki do filmu Szerszeń op. 97  
Gawot z III Suity baletowej (z Komedii ludzkiej op. 37)
Elegia z III Suity baletowej (z Komedii ludzkiej op. 37)
Walc z filmu Bajka o popie i parobku jego Bałdzie op. 36
Polka z I Suity baletowej (z baletu Jasny strumień op. 39) 

II CZĘŚĆ KONCERTU 

Wykonawcy:
Maria LISZKOWSKA-SIKORSKA – wiolonczela
Paulina MACIASZCZYK – harfa

Program:

• Heitor Villa Lobos – O canto do cisne negro (Pieśń czarnego łabędzia)
• Max Bruch – Kol Nidrei op. 47
• Jules Massenet – Medytacja z opery Thaïs

***

Pięć utworów na dwoje skrzypiec i fortepian Dymitra Szostakowicza nie jest jednolitym oryginalnym dziełem  kompozytora. To kompilacja fragmentów jego utworów stworzona przez przyjaciela kompozytora, Lewona Atowmiana, kompozytora i aranżera, któremu Szostakowicz powierzał sporządzanie najróżniejszych opracowań swoich utworów. „Nowy” utwór powstał więc z fragmentów muzyki filmowej, baletowej i teatralnej.  Z filmów pochodzi Preludium (Szerszeń, 1955)  oraz Walc (Bajka o popie i parobku jego Bałdzie,1934). Gawot  i Elegia, które znalazły się w III Suicie baletowej, mają swoje korzenie w muzyce  napisanej przez Szostakowicza do sztuki teatralnej Komedia ludzka opartej na motywach powieści  Honoriusza Balzaca (wystawionej w moskiewskim Teatrze im. Jewgienija Wachtangowa w 1934 roku). Natomiast Polka z I Suity baletowej wywodzi się z baletu Jasny strumień, który po raz pierwszy został pokazany w moskiewskim Teatrze Bolszoj 4 czerwca 1935 roku. Komiczne dzieło, którego akcja rozgrywa się w kołchozie,  bardzo spodobało się publiczności, ale nie radzieckiej władzy.  Szybko więc spotkało się z ostrą krytyką i  wkrótce zostało objęte zakazem wystawiania.  Na deskach Teatru Bolszoj po raz kolejny pojawiło się dopiero w…. 2003 roku.

Utwory wybrane na koncert internetowy przez wiolonczelistkę Marię Liszkowską-Sikorską i harfistkę Paulinę Maciaszczyk z Orkiestry Filharmonii Poznańskiej, są owocem poszukiwań repertuaru na to wyjątkowe zestawienie instrumentów.

Najwybitniejszy XX-wieczny kompozytor brazylijski i jeden z najsławniejszych kompozytorów Ameryki Południowej, Heitor Villa-Lobos napisał  Śpiew czarnego łabędzia jako ripostę dla bodaj najsłynniejszego utworu na wiolonczelę solo z akompaniamentem… czyli  Łąbędzia Camille’a Saint-Saënsa. Brazylijski utwór znany z transkrypcji na wiolonczelę i fortepian to wyjątek z poematu symfonicznego Naufrágio de Kleônicos tegoż kompozytora. Akompaniament, który usłyszą Państwo w tym utworze to opracowanie Pauliny Maciaszczyk  na harfę akompaniamentu fortepianowego.

Kol Nidrei op. 47 Maxa Brucha to kompozycja zajmująca ważne miejsce w repertuarze najwybitniejszych wiolonczelistów. Utwór skomponowany oryginalnie na wiolonczelę i orkiestrę w 1880 roku inspirowany był muzyką synagogalną. W swobodny sposób nawiązuje do śpiewu żydowskiego kantora, a tytuł odnosi się do Kol nidre (wszystkie ślubowania) – pierwszych słów modlitwy wieczornej rozpoczynającej obchody święta Jom Kipur, unieważniającej wszystkie ślubowania, zobowiązania, przysięgi złożone zbyt pochopnie, nieświadomie lub pod przymusem.

Wieńcząca koncert Medytacja z opery Jules’a Masseneta Thaïs  to kompozycja „żyjąca własnym życiem” koncertowym w oderwaniu od swojego operowego rodowodu. Oryginalnie jest to fragment instrumentalny pomiędzy scenami w II akcie opery, napisany na skrzypce solo i orkiestrę z charakterystycznym harfowym wstępem. To prawdziwy przebój wykonywany przez największych skrzypków z akompaniamentem fortepianu i uwielbiany przez wszystkich kochających muzykę skrzypcową. Jego sława rozeszła się tak szybko, że nie musiał czekać długo na liczne opracowania na inne instrumenty. Wersja na wiolonczelę i harfę jest prezentem naszych artystek dla melomanów.

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’

W najbliższy piątek, 5 czerwca o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert Internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Po raz kolejny muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej zaprezentują utwory specjalnie przygotowane dla naszych melomanów. Będzie to wieczór z kontrabasem w roli głównej.

Wykonawcy:
Szymon GUZOWSKI – kontrabas solo
Marcin SUSZYCKI – I skrzypce
Kosma MÜLLER – II skrzypce
Dominik DĘBSKI – altówka
Józef CZARNECKI – wiolonczela
Marcin CHENCZKE – kontrabas

Program:

• Henry Eccles – Sonata a-moll na kontrabas i kwintet smyczkowy (opr. Ewa Fabiańska-Jelińska)

Largo
Allegro con spirito
Adagio
Vivace

***

Wykonawcy:
Marcin SUSZYCKI – skrzypce solo
Szymon GUZOWSKI – kontrabas solo
Kosma MÜLLER – I skrzypce
Magdalena MATEJA – II skrzypce
Dominik DĘBSKI – altówka
Józef CZARNECKI – wiolonczela
Marcin CHENCZKE – kontrabas
Małgorzata Próchnicka – narrator

Program:

• Katarzyna Taborowska-Kaszuba – Chmury pierzaste na skrzypce, kontrabas, kwintet smyczkowy i narratora
  Utwór dedykowany Szymonowi Guzowskiemu i Filharmonii Poznańskiej

Piątkowy wieczór w internetowej odsłonie Filharmonii Poznańskiej zapowiada się niezwykle interesująco. Muzycy jej Orkiestry zagrają bowiem dwa zupełnie  odmienne „czasowo” utwory. Pierwszy z nich, Sonata a-moll na kontrabas i kwintet smyczkowy to dzieło brytyjskiego barokowego kompozytora Henry’ego Ecclesa. Drugi – Chmury pierzaste na skrzypce, kontrabas, kwintet smyczkowy i narratora –  stworzony został współcześnie przez Katarzynę Taborowską-Kaszubę.

Sonata a-moll Ecclesa oryginalnie skomponowana została na wiolonczelę i instrument klawiszowy. Wersja, którą prezentują nasi muzycy jest transkrypcją na kontrabas z towarzyszeniem kwintetu instrumentów smyczkowych. To bardzo ważna pozycja w literaturze kontrabasowej, wręcz żelazny punkt repertuaru każdego kontrabasisty.

Sonata a-moll, będąca kwintesencją barokowej muzyki kameralnej ma typową formę sonaty barokowej, a  jej wielkim atutem są przepiękne  kantyleny w wolnych częściach oraz niezwykle taneczne szybkie części: courante i gigue.

Oba utwory prezentowane podczas tej odsłony Koncertu Internetowego mają wspólne elementy – w obu niezwykle ważną rolę odgrywa kontrabas, oba też w pewien sposób połączyć można z… Poznaniem. Sonatę Ecclesa muzycy grają bowiem w opracowaniu kompozytorki Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej związanej z Akademią Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego; z tą uczelnią związana  jest także kompozytorka i skrzypaczka Katarzyna Taborowska-Kaszuba, twórczyni Chmur pierzastych, która tak mówi o tym dziele: Utwór Chmury pierzaste powstał w czasie, kiedy z powodu szerzącej się  pandemii, pozostawaliśmy w zaciszu swoich domów.  Jest krótką opowieścią o stanie pewnego zastygnięcia, kiedy nasze myśli opuszczają mury obecnej codzienności i zaczynają krążyć po  ulubionych okolicach, szczęśliwym czasie, dając poczucie wolności.  Wspomnienia i plany stają się ważniejsze niż obecna niepewność. Kompozycja powstała z inicjatywy Szymona Guzowskiego. Jemu też i  zespołowi muzyków Filharmonii Poznańskiej została dedykowana.

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’

Przypominamy, że od 2 do 25 czerwca 2020 roku kasa biletowa Filharmonii Poznańskiej (ul. Wieniawskiego 1) będzie czynna we wtorki, środy i czwartki, w godzinach od 10:00 do 14:00.

Od 26 czerwca do 31 sierpnia 2020 kasa będzie zamknięta.

Katarzyna Bąk-Beczała i Piotr Beczała odpowiedzą na Państwa pytania na naszej stronie, na profilu na Facebooku  oraz kanale na YouTube w sobotę 6 czerwca o godz. 18.  Zapraszamy!

***

To był jego pierwszy galowy koncert w Polsce. W Filharmonii Poznańskiej. Piotr Beczała zaśpiewał 14 kwietnia 2007 roku w Auli Uniwersyteckiej. I zachwycił wszystkich! Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dyrygował wówczas Łukasz Borowicz.

Od lat Piotr Beczała dzieli swój czas między najsłynniejsze sceny operowe świata – od nowojorskiej Metropolitan Opera (w której od kilkunastu lat należy do elitarnej grupy gwiazd i występuje tam w każdym sezonie) przez londyńską Covent Garden po mediolańską La Scalę. Uważany jest za czołowego tenora świata. W artystycznej drodze wspiera go żona, Katarzyna Bąk-Beczała, również śpiewaczka.

Oboje pochodzą ze śląskiego miasta Czechowice-Dziedzice. Poznali się  szkole średniej, w chórze. Tyle, że ona chodziła do szkoły muzycznej, a on był uczniem Technikum Mechanicznego. Oboje jednak ukończyli akademie muzyczne – ona w Warszawie, on  w Katowicach. Ona profesjonalną karierę śpiewaczki zaczęła jeszcze w czasie studiów. Ale tuż przed debiutem w La Scali… zrezygnowała z występu. Wybrała bowiem bycie z mężem – i jak podkreśla w wywiadach – nigdy tego nie żałowała. Od 25 lat są razem. Katarzyna jest obecna na próbach, spektaklach, sesjach nagraniowych Piotra. I to z jej zdaniem artysta liczy się najbardziej.

Pandemia zastała ich w Nowym Jorku, gdzie Piotr Beczała przygotowywał się do premiery Werthera Jules’a Masseneta, w której miał śpiewać tytułową partię w Metropolitan Opera. Do Polski, do domu w Beskidzie Żywieckim, udało im się wrócić na początku kwietnia. Dziś na FB artysty można podejrzeć jego przyrodnicze i kulinarne fascynacje, poczytać wspaniałe recenzje jego najnowszej płyty Vinceró!,  która ukazała się w maju, skorzystać z podpowiedzi tenora na temat ciekawych spektakli i koncertów online przygotowywanych przez artystów z najsłynniejszych teatrów operowych świata.

W najbliższy piątek, 29 maja o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Tym razem muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej zaprezentują utwory specjalnie przygotowane dla naszych melomanów w tych niełatwych pandemicznych czasach. Będzie to wieczór zarówno z nastrojowymi dźwiękami skrzypiec, jak i wibrującym jazzem czy współczesnym spojrzeniem na tradycyjne polskie tańce. Każdy zapewne znajdzie w nim coś dla siebie. 

I CZĘŚĆ KONCERTU

Wykonawcy:
Marcin SUSZYCKI skrzypce
Ewa SUSZYCKA skrzypce
Dominik DĘBSKI altówka

Program:
Antonín Dvořák – Terzetto C-dur op. 74
Introduzione. Allegro ma non troppo
Larghetto
Scherzo. Vivace
Tema con variazioni. Poco adagio

II CZĘŚĆ KONCERTU

Wykonawcy:
Damian KUREK  trąbka
Marek GALUBIŃSKI  trąbka
Marcin CHRZANOWSKI  waltornia
Wojciech JELIŃSKI  puzon
Mateusz KUREK  tuba 

Program:
Ewa Fabiańska-Jelińska – Trzy tańce polskie na 2 trąbki, róg, puzon i tubę
Mazur
Kujawiak
Oberek

Tuba Tiger Rag  (z repertuaru Canadian Brass)

I część koncertu
Można rzec, że powstanie Terzetto Antonína Dvořáka na dość nietypowy skład (dwoje skrzypiec i altówkę) wiąże się z domowym muzykowaniem, a –  co ciekawe – kluczową rolę w jego narodzinach odegrała… teściowa kompozytora, Klotilda Čermáková.  Część jej mieszkania wynajmował Josef Kruis, student chemii, a zarazem zdolny muzyk amator doskonalący grę na skrzypcach u profesjonalnego muzyka orkiestrowego Jana Pelikána. A że Dvořák czasami grywał na altówce z tym duo skrzypcowym, to właśnie dla tych dwóch muzyków  (i dla siebie) w styczniu 1877 roku napisał Terzetto. Partia skrzypiec utworu okazała się jednak zbyt trudna dla amatora – Dvořák szybko więc (chyba „w rekompensacie”) skomponował łatwiejsze dlań technicznie miniatury. Terzetto pozostało stając się z czasem ważnym w historii muzyki elementem repertuaru na ten nietypowy skład.

Nawiązaniem do tradycji utworów muzyki kameralnej jest jego czteroczęściowa budowa. Pierwsza część to nie allegro sonatowe, którego można by się spodziewać, ale „zapowiedź” – wstęp do nastrojów, tematów występujących później. Introduzione płynnie łączy się z częścią drugą. Z kolei część trzecia – scherzo (z lirycznym odcinkiem trio) nawiązuje do muzyki tanecznej. Czwarta część to dziesięć wariacji na oryginalny temat.

II część koncertu
Utwór Trzy tańce polskie na 2 trąbki, róg, puzon i tubę  Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej został zakwalifikowany przez międzynarodowe jury do wykonania w 2016 roku na jednym z najważniejszych festiwali muzyki współczesnej – Światowych Dniach Muzyki w Korei Południowej. Kompozytorka była wówczas jedną z najmłodszych uczestniczek tego wydarzenia. Jej dzieło nawiązuje wprost do polskiego folkloru i opiera się na zestawieniu trzech tańców różniących się charakterem, metrum i tempem. Otwiera je mazur z charakterystycznymi akcentami, środkową część stanowi melancholijny kujawiak, a ostatnią  tworzy najszybszy taniec – oberek. 

Przebój Tiger Rag został nagrany przez Original Dixieland Jazz Band w roku 1917 i to temu zespołowi przypisuje się jego autorstwo. Utwór był jednym z największych hitów tego zespołu z Nowego Orleanu działającego w latach 1916-1925 w składzie Tony Sbarbaro – perkusja, Edwin „Daddy” Edwards – puzon, Dominick James „Nick” LaRocca – kornet, Larry Shields – klarnet, Henry Ragas – fortepian. 

Oryginalnego nagrania z 1917 można posłuchać tutaj:

https://www.youtube.com/watch?v=89fZGnAdago
https://www.youtube.com/watch?v=Owd24YRduLY

Muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej, z gościnnym udziałem Mateusza Kurka (tuba) wykonają ten przebój w wersji opracowanej dla słynnego zespołu Canadian Brass. Ten „najsłynniejszy kwintet blaszany świata”, jak się często o nim mówi – w którego składzie znajdują się tuba, dwie trąbki, puzon, waltornia – ma tradycje sięgające już niemal  półwiecza. Dzięki atrakcyjnej formie swoich występów – żywy dialog z publicznością, wprowadzanie efektów teatralnych – obok oczywistej wirtuozerii i perfekcji wykonań zespół przyczynił się do popularyzacji muzyki na kwintet instrumentów dętych blaszanych, stając się inspiracją dla wielu innych grup muzycznych.

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’