Pierre-Laurent AIMARD
Pierre-Laurent AIMARD
Pierre-Laurent Aimard to jedna z kluczowych i najbardziej znaczących postaci światowej pianistyki i od wielu lat cieszy się międzynarodową sławą. Uznawany za muzycznego wizjonera i odkrywczego interpretatora w 2017 roku uhonorowany został International Ernst von Siemens Music Prize w uznaniu za poświęcenie życia w służbie muzyki.
Artysta występuje na całym świecie z najważniejszymi orkiestrami pod batutą takich dyrygentów jak Esa-Pekka Salonen, Peter Eötvös, Sir Simon Rattle czy Vladimir Jurowski.
Występuje w takich salach jak Carnegie Hall i Lincoln Center w Nowym Jorku, Konzerthaus w Wiedniu, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Filharmonii Berlińskiej, Southbank Centre w Londynie, Mozarteum w Salzburgu, Cité de la Musique w Paryżu. Uczestniczy w słynnych festiwalach – m. in. Lucerne Festival, Tanglewood Festival czy Aldeburgh Festival, którego był dyrektorem artystycznym w latach 2009 – 2016, a ostatni sezon zakończył się wyjątkowym wykonaniem cyklu Oliviera Messiaena Katalog ptakówpodczas koncertówodbywających się od świtu do północy.
W sezonie 2018/2019 pianista kontynuował trzyletnią rezydencję w Southbank Centre będąc kuratorem programu weekendu koncertowego poświęconego muzyce Karlheinza Stockhausena. Postawił też swoisty krok milowy w „ewolucji” konwencjonalnej pianistyki wprowadzając ten projekt podczas festiwali w Lucernie i Berlinie.
Jako artysta-rezydent w Royal Concertgebouw w sezonie 2018/2019 odbył tournée z tą słynną i znakomitą orkiestrą występując między innymi w Washington Center for the Performing Arts i Neapolu, był rezydentem Edinburgh International Festival i Konzerthausu w Wiedniu.
Dał też recitale w Elbphilharmonie w Hamburgu i Sali Czajkowskiego w Moskwie, wykonał cały cykl Oliviera Messiaena Katalog ptakówwe Frankfurcie nad Menem, a Wariacje GoldbergowskieJohanna Sebastiana Bacha w Filharmonii Paryskiej, w Audytorium w Lyonie, w Walt Disney Concert Hall w Los Angeles i w Palais des Beaux Arts w Paryżu w Brukseli. Wystąpił też w duecie z Tamarą Stefanovich w nowojorskiej Carnegie Hall i w Chicago z repertuarem klasyki modernizmu i premierowym wykonaniem utworu Sir Harrisona Birtwistle’a Keyboard Engine.
Wśród koncertów symfonicznych sezonu 2018/2019 wymienić należy występy w Teatro alla Scala z Orchestra Sinfonica Nazionale della RAI oraz z orkiestrami San Francisco Symphony, Orchestre de la Suisse Romande, Tonhalle Orchester Zürich, Czeską Orkiestrą Symfoniczną oraz tournée po Niemczech i Belgii z The Chamber Orchestra of Europe.
Pierre-Laurent Aimard urodził się w Lyonie w 1957 roku, studiował w Konserwatorium Paryskim u Yvonne Loriod i w Londynie u Marii Curcio. Mając 16 lat, w 1973 roku, zdobył pierwszą nagrodę na konkursie pianistycznym Oliviera Messiaena (Le Concours Olivier-Messiaen). Trzy lata później, na zaproszenie Pierre’a Bouleza, został pierwszym pianistą prestiżowego Ensemble Intercontemporain.
Artysta blisko współpracował z takimi kompozytorami jak György Ligeti, György Kurtág, Karlheinz Stockhausen, Elliott Carter, Pierre Boulez czy George Benjamin. Dokonał prawykonania koncertu fortepianowego Harrisona Birtwistle’a Responses;Sweet Disorder and the Carefully Carelessoraz ostatniego utworu Elliotta Cartera – Epigramyna fortepian, wiolonczelę i skrzypce.
Pierre-Laurent Aimard nagrał kilkadziesiąt albumów płytowych z klasyką repertuaru fortepianowego (m.in. z muzyką Johanna Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusa Mozarta Roberta Schumanna, Claude’a Debussy’ego, Maurice’a Ravela), w tym wszystkie koncerty fortepianowe Ludwiga van Beethovena z Chamber Orchestra of Europe pod dyrekcją Nikolausa Harnoncourta.
W roku 2017 podpisał wyłączny kontrakt z Pentatone Records. Jego pierwsza płyta wydana przez tę wytwórnię, która ukazała się wiosną 2018 roku z cyklem Messiaena Katalog ptaków została doceniona przez krytykę na całym świecie i uhonorowana wieloma nagrodami, m. in. prestiżową niemiecką nagrodą Preis der deutsche Schallplattenkritik. Natomiast najnowsze nagranie z utworami Elliotta Cartera uhonorowane zostało w 2018 roku BBC Music Magazine Award. Wśród innych nagród fonograficznych pianisty znajduje się Grammy z 2005 roku za nagranie Concord Sonata and SongsCharlesa Ives’a i niemiecka nagroda Schallplattenkritik Honorary Prize w 2009 roku. Nagranie z utworami Tristana Muraila i George’a Benjamina z Bayerischer Rundfunk zdobyło w 2017 roku Gramophone Award w kategorii muzyka współczesna.