Neville MARRINER
Neville MARRINER
Jeden z najsławniejszych i najznakomitszych dyrygentów naszych czasów pierwsze lekcje gry na skrzypcach pobierał u ojca. Naukę w Royal College of Music w Londynie, którą podjął, gdy miał lat 13, przerwała wojna. Jako żołnierz Royal Navy brał udział w lądowaniu w Normandii. W szpitalu, gdzie trafił ranny podczas działań wojennych poznał muzykologa Thurstona Darta, z którym później intensywnie współpracował. Po wojnie wrócił na londyńskie studia, które następnie kontynuował w Konserwatorium Paryskim u René Benedettiego. W 1949 roku został wykładowcą Royal College of Music.
Muzyczną karierę zaczynał jako skrzypek w trio i w kwartecie smyczkowym, by od 1952 roku zacząć grać najpierw w London Philharmonic Orchestra, a następnie w London Symphony Orchestra. To wtedy miał okazję z bliska przyjrzeć się takim dyrygenckim sławom jak Arturo Toscanini, Wilhelm Furtwängler, Guido Cantelli czy Herbert von Karajan.
W 1959 roku młody skrzypek został poproszony o przygotowanie cyklu koncertów w londyńskim kościele St. Martin-in-the-Fields. Dla jego potrzeb stworzył niewielki zespół składający się z najlepszych muzyków londyńskich orkiestr, który przyjął nazwę kościoła. Tak narodziła się Academy of St. Martin-in-the-Fields – jedna z najlepszych orkiestr kameralnych świata, którą Neville Marriner kierował do 1992 roku. Ale, choć formalnie przekazał wtedy jej prowadzenie Malcolmowi Lathamowi, pozostaje honorowym prezydentem zespołu. I nadal często nim dyryguje. Początkowo orkiestra koncentrowała się na repertuarze okresów baroku i klasycyzmu, z czasem poszerzając go o dzieła XIX i XX wieku.
Swą karierę dyrygencką Marriner rozpoczął w latach 60., po studiach u Pierre’a Monteux w USA. Oprócz pracy z Academy of St Martin-in-the-Fields, współpracował z większością najlepszych orkiestr świata, w tym m.in. z orkiestrami w Wiedniu, Berlinie, Paryżu, Mediolanie, Atenach, Nowym Jorku, Bostonie, San Francisco i Tokio. Dyrygował także operami oraz chórami. W latach 1969-79 był dyrektorem muzycznym Los Angeles Chamber Orchestra, od 1971 do 1973 –dyrygentem Northern Symphony Orchestra, od 1979 do 1986 – dyrektorem muzycznym Minnesota Orchestra, a w latach 1983-89 – głównym dyrygentem SWR Sinfonieorchester Stuttgart.
Sir Neville Marriner jest też jednym z tych współczesnych dyrygentów, którzy mogą się pochwalić rekordową dyskografią. Na koncie ma ponad 300 płyt, z których gros stanowią nagrania dokonane z Academy of St. Martin-in-the-Fields.
Za swe zasługi Neville Marriner otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W swej ojczyźnie uhonorowany został w sposób szczególny – w 1979 roku Orderem Imperium Brytyjskiego, a w 1985 roku tytułem szlacheckim.