aktualności

W najbliższy piątek, 5 czerwca o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert Internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Po raz kolejny muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej zaprezentują utwory specjalnie przygotowane dla naszych melomanów. Będzie to wieczór z kontrabasem w roli głównej.

Wykonawcy:
Szymon GUZOWSKI – kontrabas solo
Marcin SUSZYCKI – I skrzypce
Kosma MÜLLER – II skrzypce
Dominik DĘBSKI – altówka
Józef CZARNECKI – wiolonczela
Marcin CHENCZKE – kontrabas

Program:

• Henry Eccles – Sonata a-moll na kontrabas i kwintet smyczkowy (opr. Ewa Fabiańska-Jelińska)

Largo
Allegro con spirito
Adagio
Vivace

***

Wykonawcy:
Marcin SUSZYCKI – skrzypce solo
Szymon GUZOWSKI – kontrabas solo
Kosma MÜLLER – I skrzypce
Magdalena MATEJA – II skrzypce
Dominik DĘBSKI – altówka
Józef CZARNECKI – wiolonczela
Marcin CHENCZKE – kontrabas
Małgorzata Próchnicka – narrator

Program:

• Katarzyna Taborowska-Kaszuba – Chmury pierzaste na skrzypce, kontrabas, kwintet smyczkowy i narratora
  Utwór dedykowany Szymonowi Guzowskiemu i Filharmonii Poznańskiej

Piątkowy wieczór w internetowej odsłonie Filharmonii Poznańskiej zapowiada się niezwykle interesująco. Muzycy jej Orkiestry zagrają bowiem dwa zupełnie  odmienne „czasowo” utwory. Pierwszy z nich, Sonata a-moll na kontrabas i kwintet smyczkowy to dzieło brytyjskiego barokowego kompozytora Henry’ego Ecclesa. Drugi – Chmury pierzaste na skrzypce, kontrabas, kwintet smyczkowy i narratora –  stworzony został współcześnie przez Katarzynę Taborowską-Kaszubę.

Sonata a-moll Ecclesa oryginalnie skomponowana została na wiolonczelę i instrument klawiszowy. Wersja, którą prezentują nasi muzycy jest transkrypcją na kontrabas z towarzyszeniem kwintetu instrumentów smyczkowych. To bardzo ważna pozycja w literaturze kontrabasowej, wręcz żelazny punkt repertuaru każdego kontrabasisty.

Sonata a-moll, będąca kwintesencją barokowej muzyki kameralnej ma typową formę sonaty barokowej, a  jej wielkim atutem są przepiękne  kantyleny w wolnych częściach oraz niezwykle taneczne szybkie części: courante i gigue.

Oba utwory prezentowane podczas tej odsłony Koncertu Internetowego mają wspólne elementy – w obu niezwykle ważną rolę odgrywa kontrabas, oba też w pewien sposób połączyć można z… Poznaniem. Sonatę Ecclesa muzycy grają bowiem w opracowaniu kompozytorki Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej związanej z Akademią Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego; z tą uczelnią związana  jest także kompozytorka i skrzypaczka Katarzyna Taborowska-Kaszuba, twórczyni Chmur pierzastych, która tak mówi o tym dziele: Utwór Chmury pierzaste powstał w czasie, kiedy z powodu szerzącej się  pandemii, pozostawaliśmy w zaciszu swoich domów.  Jest krótką opowieścią o stanie pewnego zastygnięcia, kiedy nasze myśli opuszczają mury obecnej codzienności i zaczynają krążyć po  ulubionych okolicach, szczęśliwym czasie, dając poczucie wolności.  Wspomnienia i plany stają się ważniejsze niż obecna niepewność. Kompozycja powstała z inicjatywy Szymona Guzowskiego. Jemu też i  zespołowi muzyków Filharmonii Poznańskiej została dedykowana.

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’

Przypominamy, że od 2 do 25 czerwca 2020 roku kasa biletowa Filharmonii Poznańskiej (ul. Wieniawskiego 1) będzie czynna we wtorki, środy i czwartki, w godzinach od 10:00 do 14:00.

Od 26 czerwca do 31 sierpnia 2020 kasa będzie zamknięta.

Katarzyna Bąk-Beczała i Piotr Beczała odpowiedzą na Państwa pytania na naszej stronie, na profilu na Facebooku  oraz kanale na YouTube w sobotę 6 czerwca o godz. 18.  Zapraszamy!

***

To był jego pierwszy galowy koncert w Polsce. W Filharmonii Poznańskiej. Piotr Beczała zaśpiewał 14 kwietnia 2007 roku w Auli Uniwersyteckiej. I zachwycił wszystkich! Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dyrygował wówczas Łukasz Borowicz.

Od lat Piotr Beczała dzieli swój czas między najsłynniejsze sceny operowe świata – od nowojorskiej Metropolitan Opera (w której od kilkunastu lat należy do elitarnej grupy gwiazd i występuje tam w każdym sezonie) przez londyńską Covent Garden po mediolańską La Scalę. Uważany jest za czołowego tenora świata. W artystycznej drodze wspiera go żona, Katarzyna Bąk-Beczała, również śpiewaczka.

Oboje pochodzą ze śląskiego miasta Czechowice-Dziedzice. Poznali się  szkole średniej, w chórze. Tyle, że ona chodziła do szkoły muzycznej, a on był uczniem Technikum Mechanicznego. Oboje jednak ukończyli akademie muzyczne – ona w Warszawie, on  w Katowicach. Ona profesjonalną karierę śpiewaczki zaczęła jeszcze w czasie studiów. Ale tuż przed debiutem w La Scali… zrezygnowała z występu. Wybrała bowiem bycie z mężem – i jak podkreśla w wywiadach – nigdy tego nie żałowała. Od 25 lat są razem. Katarzyna jest obecna na próbach, spektaklach, sesjach nagraniowych Piotra. I to z jej zdaniem artysta liczy się najbardziej.

Pandemia zastała ich w Nowym Jorku, gdzie Piotr Beczała przygotowywał się do premiery Werthera Jules’a Masseneta, w której miał śpiewać tytułową partię w Metropolitan Opera. Do Polski, do domu w Beskidzie Żywieckim, udało im się wrócić na początku kwietnia. Dziś na FB artysty można podejrzeć jego przyrodnicze i kulinarne fascynacje, poczytać wspaniałe recenzje jego najnowszej płyty Vinceró!,  która ukazała się w maju, skorzystać z podpowiedzi tenora na temat ciekawych spektakli i koncertów online przygotowywanych przez artystów z najsłynniejszych teatrów operowych świata.

W najbliższy piątek, 29 maja o godz. 19 zapraszamy na kolejny Koncert internetowy Filharmonii Poznańskiej.  Tym razem muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej zaprezentują utwory specjalnie przygotowane dla naszych melomanów w tych niełatwych pandemicznych czasach. Będzie to wieczór zarówno z nastrojowymi dźwiękami skrzypiec, jak i wibrującym jazzem czy współczesnym spojrzeniem na tradycyjne polskie tańce. Każdy zapewne znajdzie w nim coś dla siebie. 

I CZĘŚĆ KONCERTU

Wykonawcy:
Marcin SUSZYCKI skrzypce
Ewa SUSZYCKA skrzypce
Dominik DĘBSKI altówka

Program:
Antonín Dvořák – Terzetto C-dur op. 74
Introduzione. Allegro ma non troppo
Larghetto
Scherzo. Vivace
Tema con variazioni. Poco adagio

II CZĘŚĆ KONCERTU

Wykonawcy:
Damian KUREK  trąbka
Marek GALUBIŃSKI  trąbka
Marcin CHRZANOWSKI  waltornia
Wojciech JELIŃSKI  puzon
Mateusz KUREK  tuba 

Program:
Ewa Fabiańska-Jelińska – Trzy tańce polskie na 2 trąbki, róg, puzon i tubę
Mazur
Kujawiak
Oberek

Tuba Tiger Rag  (z repertuaru Canadian Brass)

I część koncertu
Można rzec, że powstanie Terzetto Antonína Dvořáka na dość nietypowy skład (dwoje skrzypiec i altówkę) wiąże się z domowym muzykowaniem, a –  co ciekawe – kluczową rolę w jego narodzinach odegrała… teściowa kompozytora, Klotilda Čermáková.  Część jej mieszkania wynajmował Josef Kruis, student chemii, a zarazem zdolny muzyk amator doskonalący grę na skrzypcach u profesjonalnego muzyka orkiestrowego Jana Pelikána. A że Dvořák czasami grywał na altówce z tym duo skrzypcowym, to właśnie dla tych dwóch muzyków  (i dla siebie) w styczniu 1877 roku napisał Terzetto. Partia skrzypiec utworu okazała się jednak zbyt trudna dla amatora – Dvořák szybko więc (chyba „w rekompensacie”) skomponował łatwiejsze dlań technicznie miniatury. Terzetto pozostało stając się z czasem ważnym w historii muzyki elementem repertuaru na ten nietypowy skład.

Nawiązaniem do tradycji utworów muzyki kameralnej jest jego czteroczęściowa budowa. Pierwsza część to nie allegro sonatowe, którego można by się spodziewać, ale „zapowiedź” – wstęp do nastrojów, tematów występujących później. Introduzione płynnie łączy się z częścią drugą. Z kolei część trzecia – scherzo (z lirycznym odcinkiem trio) nawiązuje do muzyki tanecznej. Czwarta część to dziesięć wariacji na oryginalny temat.

II część koncertu
Utwór Trzy tańce polskie na 2 trąbki, róg, puzon i tubę  Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej został zakwalifikowany przez międzynarodowe jury do wykonania w 2016 roku na jednym z najważniejszych festiwali muzyki współczesnej – Światowych Dniach Muzyki w Korei Południowej. Kompozytorka była wówczas jedną z najmłodszych uczestniczek tego wydarzenia. Jej dzieło nawiązuje wprost do polskiego folkloru i opiera się na zestawieniu trzech tańców różniących się charakterem, metrum i tempem. Otwiera je mazur z charakterystycznymi akcentami, środkową część stanowi melancholijny kujawiak, a ostatnią  tworzy najszybszy taniec – oberek. 

Przebój Tiger Rag został nagrany przez Original Dixieland Jazz Band w roku 1917 i to temu zespołowi przypisuje się jego autorstwo. Utwór był jednym z największych hitów tego zespołu z Nowego Orleanu działającego w latach 1916-1925 w składzie Tony Sbarbaro – perkusja, Edwin „Daddy” Edwards – puzon, Dominick James „Nick” LaRocca – kornet, Larry Shields – klarnet, Henry Ragas – fortepian. 

Oryginalnego nagrania z 1917 można posłuchać tutaj:

https://www.youtube.com/watch?v=89fZGnAdago
https://www.youtube.com/watch?v=Owd24YRduLY

Muzycy Orkiestry Filharmonii Poznańskiej, z gościnnym udziałem Mateusza Kurka (tuba) wykonają ten przebój w wersji opracowanej dla słynnego zespołu Canadian Brass. Ten „najsłynniejszy kwintet blaszany świata”, jak się często o nim mówi – w którego składzie znajdują się tuba, dwie trąbki, puzon, waltornia – ma tradycje sięgające już niemal  półwiecza. Dzięki atrakcyjnej formie swoich występów – żywy dialog z publicznością, wprowadzanie efektów teatralnych – obok oczywistej wirtuozerii i perfekcji wykonań zespół przyczynił się do popularyzacji muzyki na kwintet instrumentów dętych blaszanych, stając się inspiracją dla wielu innych grup muzycznych.

***

Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu ,,Kultura w sieci’’

Zapraszamy Państwa do udziału w kontynuacji wyjątkowego przedsięwzięcia, opartego na popularnej w internecie formule Q&A (ang. questions and answers) – pytania i odpowiedzi. Na Państwa pytania odpowiedzą tym razem Katarzyna Bąk-Beczała i Piotr Beczała.

To był jego pierwszy galowy koncert w Polsce. W Filharmonii Poznańskiej. Piotr Beczała zaśpiewał 14 kwietnia 2007 roku w Auli Uniwersyteckiej. I zachwycił wszystkich! Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dyrygował wówczas Łukasz Borowicz.  

Od lat Piotr Beczała dzieli swój czas między najsłynniejsze sceny operowe świata – od nowojorskiej Metropolitan Opera (w której od kilkunastu lat należy do elitarnej grupy gwiazd i występuje tam w każdym sezonie) przez londyńską Covent Garden po mediolańską La Scalę. Uważany jest za czołowego tenora świata. W artystycznej drodze wspiera go żona, Katarzyna Bąk-Beczała, również śpiewaczka. 

Oboje pochodzą ze śląskiego miasta Czechowice-Dziedzice. Poznali się  szkole średniej, w chórze. Tyle, że ona chodziła do szkoły muzycznej, a on był uczniem Technikum Mechanicznego. Oboje jednak ukończyli akademie muzyczne – ona w Warszawie, on  w Katowicach. Ona profesjonalną karierę śpiewaczki zaczęła jeszcze w czasie studiów. Ale tuż przed debiutem w La Scali… zrezygnowała z występu. Wybrała bowiem bycie z mężem – i jak podkreśla w wywiadach – nigdy tego nie żałowała. Od 25 lat są razem. Katarzyna jest obecna na próbach, spektaklach, sesjach nagraniowych Piotra. I to z jej zdaniem artysta liczy się najbardziej.  

Pandemia zastała ich w Nowym Jorku, gdzie Piotr Beczała przygotowywał się do premiery Werthera Jules’a Masseneta, w której miał śpiewać tytułową partię w Metropolitan Opera. Do Polski, do domu w Beskidzie Żywieckim, udało im się wrócić na początku kwietnia. Dziś na FB artysty można podejrzeć jego przyrodnicze i kulinarne fascynacje, poczytać wspaniałe recenzje jego najnowszej płyty Vinceró!,  która ukazała się w maju, skorzystać z podpowiedzi tenora na temat ciekawych spektakli i koncertów online przygotowywanych przez artystów z najsłynniejszych teatrów operowych świata. 

Ale można też  samemu – dzięki naszemu cyklowi Q&A – zapytać tenora i jego żonę choćby o to jak znoszą przymusowy pandemiczny urlop i jakie mają plany, a także o wszystko, czego chcielibyście się Państwo o tej parze dowiedzieć. 

Pytania można przesyłać za pomocą internetowego formularza do 31 maja: formularz

Odpowiedzi na najciekawsze z pytań usłyszą Państwo na stronie internetowej oraz na naszym profilu na Facebooku 6 czerwca o godz. 18.

Zachęcamy do zadawania pytań!

22 maja 2020 przypada trzecia rocznica śmierci Zbigniewa Wodeckiego. Czworo młodych skrzypków Orkiestry Filharmonii Poznańskiej przygotowało, nawiązując do tej daty, w formie filmiku nagranego w swoich mieszkaniach, jeden z pierwszych – jakże symbolicznych – przebojów przedwcześnie zmarłego „kolegi po smyczku”. Utwór ten opracował Radosław Mateja – mąż jednej z występujących artystek.

Zachęcamy do obejrzenia i posłuchania.

Zbigniew Wodecki – Zacznij od Bacha

Wykonawcy:

Anastazja Kołodziejczak – skrzypce
Kosma Müller – skrzypce
Magdalena Mateja – skrzypce
Weronika Stabrawa – skrzypce

Szanowni Państwo, uprzejmie informujemy, że od 2 czerwca otwieramy kasę biletową Filharmonii Poznańskiej (ul. Wieniawskiego 1).

Kasa będzie czynna od 2 do 25 czerwca 2020 roku, we wtorki, środy i czwartki, w godzinach od 10:00 do 14:00.