Stefan Stuligrosz

Stefan Stuligrosz

Stefan Stuligrosz urodził się 26 sierpnia 1920 roku w Poznaniu. Od najmłodszych lat pasjonował się muzyką i jako młody chłopak bacznie obserwował próby Chóru Katedralnego pod batutą ks. Wacława Gieburowskiego. Od tego legendarnego w przedwojennym Poznaniu chórmistrza usłyszał, że powinien zostać jego następcą.

Tak też się stało w 1939 roku. Aresztowany przez hitlerowców ks. Gieburowski opuścił Poznań, a dziewiętnastoletni Stefan Stuligrosz z garstką śpiewaków rozpoczął konspiracyjne próby. Chór śpiewał podczas mszy w kościołach poznańskich: Wszystkich Świętych na Grobli i Matki Boskiej Bolesnej na Łazarzu. Dla mieszkańców Poznania była to niezwykła manifestacja ducha polskości.
Po zakończeniu II wojny światowej młody chórmistrz rozpoczął wyższą edukację muzyczną. W 1951 roku uzyskał dyplom z muzykologii na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. Adolfa Chylińskiego, w 1953 — dyplom z dyrygentury symfonicznej u prof. Waleriana Bierdiajewa, w 1953 — dyplom ze śpiewu solowego u prof. Marii Trąmpczyńskiej oraz fortepianu i teorii muzyki u prof. Gertrudy Konatkowskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu.

W tym czasie chór chłopięco-męski Stefana Stuligrosza liczył już 80 śpiewaków. Jego pierwszym znaczącym sukcesem stał się gościnny występ w Filharmonii w Warszawie w 1949 roku. Poznań był z Chóru Stuligrosza dumny i zaczął ich nazywać Poznańskimi Słowikami. Zespół trafił wkrótce pod opiekuńcze skrzydła Filharmonii Poznańskiej. I jest tak do dzisiaj, o czym, poza wspólnymi koncertami, świadczy oficjalna nazwa: Chór Chłopięcy i Męski Filharmonii Poznańskiej Poznańskie Słowiki.

Stefan Stuligrosz prowadził równolegle długoletnią i wielce owocną działalność dydaktyczno-wychowawczą w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu na kolejnych stanowiskach: asystenta, wykładowcy, docenta, profesora. W latach 1967-1981 był rektorem uczelni. Wykształcił znakomitych dyrygentów i chórmistrzów, m.in. Grzegorza Nowaka, Janusza Dzięcioła, Jana Szyrockiego, Kazimierza Górskiego, ks. Kazimierza Szymonika, Mieczysława Dondajewskiego, Antoniego Grefa, Macieja Wielocha.

Profesor Stuligrosz oprócz Poznańskich Słowików prowadził okresowo Chór Mieszany im. Stanisława Moniuszki, Chór Męski Echo, Chór Politechniki Poznańskiej. Tytan pracy i entuzjazmu artystycznego, był także w latach 1953-1963 kierownikiem Redakcji Muzycznej Rozgłośni Poznańskiej Polskiego Radia, a od 1971 roku do 1990 roku — prezesem Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego. Skomponował niemal 600 utworów na chór a cappella, z towarzyszeniem fortepianu, organów i orkiestry. Opracował dziesiątki kolęd i pieśni.

Za swe dokonania i zasługi otrzymał m.in. Krzyże: Kawalerski, Oficerski, Komandorski i Komandorski z Gwiazdą; Wielki Krzyż św. Sylwestra Papieża (przyznany przez papieża Jana Pawła II), Doktoraty honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Papieskiego Instytutu Muzyki; Sakralnej w Rzymie oraz Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Podczas benefisu z okazji 90. urodzin (10 października 2010 roku) prof. Stefan Stuligrosz został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Orderem Orła Białego.