Maria STABRAWA

Maria STABRAWA

To co jest najważniejsze w muzyce, nie jest zapisane w nutach. Te słowa Gustava Mahlera towarzyszą Marii Stabrawie odkąd rozpoczęła swą profesjonalną karierę wiolinistyczną.

Nie dziwi zatem fakt, że w opinii wielu krytyków na szczególną uwagę zasługuje jej skupienie na brzmieniu, delikatność, z jaką wydobywa dźwięk, a zarazem emanująca z interpretowanych przez nią fraz radość życia i głęboka uczuciowa emocjonalność.

Artystka kształciła się w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, gdzie zdobyła cenne doświadczenie w zakresie interpretacji muzyki kameralnej, korzystając z możliwości współpracy z Takács Quartet i Belcea Quartet. Studiując w klasie Jacqueline Ross pogłębiła swoją wiedzę o stylowym wykonawstwie muzyki barokowej. Jako stypendystka Orchesterakademie przy orkiestrze Berlińskich Filharmoników, uczestniczyła w kursach mistrzowskich Reinharda Goebela i Giovanniego Antoniniego. Miała także okazję poprowadzić od pulpitu orkiestrę Akademii, towarzysząc znakomitemu pianiście – Lang Langowi.

Jako koncertmistrz zwróciła na siebie uwagę Sir Simona Rattla, który uznał ją za świetnego muzyka i znakomitego lidera o wyjątkowej, łagodnej osobowości.

Maria Stabrawa występowała jako solistka m. in. w Filharmonii Berlińskiej, gdzie wykonywała Koncert skrzypcowy Jeana Sibeliusa, Rondo Capriccioso Camille’a Saint – Saensa oraz Romans Ludwiga van Beethovena; w Kioi Hall w Tokyo, gdzie na zaproszenie Ambasady Polskiej zagrała Koncert skrzypcowy A-dur W. A. Mozarta, a także jako gość Landesjugendorchester Mecklenburg-Vorpommern, z którą wykonała Koncert podwójny Johannesa Brahmsa.

Jako kameralistka współpracowała z takimi zespołami i muzykami jak Philharmonia Quartett Berlin, Scharounensemble, Dante Quartett, Jörg Widmann, Julian Steckel, Norbert Anger, Da Sol Kim, Valentin Radutiu, Lena Neudauer oraz z członkami Filharmoników Berlińskich. Koncertowała m. in. w Grosses Festspielhaus w Salzburgu, Alte Oper we Frankfurcie, w Filharmonii Berlińskiej.

W roku 2012 Maria Stabrawa wzięła udział w nagraniu Trio fortepianowego F. Chopina oraz Kwintetu fortepianowego J. Zarębskiego. Płyta zawierająca oba utwory została nominowana do nagrody Fryderyk 2012 w kategorii: album roku – muzyka kameralna.

Artystka gra na wypożyczonym jej instrumencie Petro Guarnierego (ex Carl Flesch).