Maxim Vengerov

Wirtuoz skrzypiec i altówki, dyrygent i pedagog. Jeden z najwybitniejszych współczesnych artystów-muzyków. Przemierza estrady świata wzdłuż i wszerz. Jest ciągle w drodze. Także w stałym poszukiwaniu doskonałości wyrazu muzycznego. Tego oczekuje również od swoich uczniów. Muzyka pochłania go bez reszty.

Urodził się 20 sierpnia 1974 roku w Nowosybirsku. Matka była śpiewaczką, ojciec – I oboistą w miejscowej filharmonii. Gdy miał 5 lat zaczął się uczyć gry na skrzypcach u Galiny Tourchaninowej, a dwa lata później – u Zakhara Brona. Jako 10-latek (w 1984 r.) Maxim Vengerov wyjechał po raz pierwszy za granicę – do Polski; zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego w Lublinie (po latach powie: Wydawało mi się, iż Polska leży na krańcu świata. Takich podróży się nie zapomina, nic więc dziwnego, że zawsze z serdecznością myślę o Polsce…). W 1990 r. potwierdził swój nadzwyczajny talent zwycięstwem na Międzynarodowym Konkursie im. Carla Flescha w Londynie. W tym czasie studiował już u Z. Brona w Londynie i Lubece. Rozpoczął też publiczne występy – solowe i z orkiestrami – w czołowych europejskich domach muzyki, wzbudzając zainteresowanie znanych wytwórni płytowych (do tej pory zarejestrował blisko 100 utworów, bądź cykli) oraz czasopism muzycznych. Przyniosło mu to liczne nagrody za nagrania i tytuły artysty roku, m. in. miesięcznika Grammophone, nominacje i słynny laur Grammy, nagrodę Edisona – za najlepsze nagranie II Koncertu Szostakowicza oraz bardzo cenioną, doroczną premię „Echo Klassik – 2003” Telewizji Niemieckiej – za recital złożony m. in. z utworów J. S. Bacha.

Podczas kursów mistrzowskich liczne stacje tv utrwalają jego spotkania z młodymi skrzypkami. Pokazany w 1999 roku, na festiwalu w Cannes, program stacji TV Channel-4 pt. Playing by Heart, obiegł małe ekrany obu półkul.

Duży wpływ na rozwój artystyczny i pogłębienie doskonałości Maxima Vengerova miały jego kontakty m. in. z Mścisławem Roztropowiczem, Danielem Barenboimem, Vagiem Papianem oraz debiuty z najsłynniejszymi orkiestrami świata, takimi jak: Concertgebouw w Amsterdamie, BBC Philharmonic i Chicago Symphony.

Maxim Vengerov odbył 2-letnie studia nad skrzypcami barokowymi i repertuarem tej epoki. Artysta nie ogranicza się tylko do skrzypiec. Jego uwagę przyciągnęła również altówka, potem jeszcze sztuka improwizacji jazzowej, taniec i wreszcie dyrygentura. Od najwcześniejszych lat gra na instrumentach Stradivariusa, obecnie na Ex-Kreutzer Stradivari z 1727 r. Od 2005 r. jest profesorem Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie.

W 1997 roku został honorowym ambasadorem UNICEF-u. Angażuje się odtąd w spotkania i występy dla dzieci, m. in. w Ugandzie, Tajlandii i Kosowie.

Ostatnio Maxim Vengerov odnowił i zacieśnił więzi także z Polską. Koncertuje z orkiestrami Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia i Filharmonii Bałtyckiej. W październiku 2006 roku, na zakończenie XIII Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, wystąpił w Poznaniu z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Andrzeja Boreyki, a w czerwcu 2009 roku przyjął stanowisko przewodniczącego jury 14. edycji tego konkursu, która odbędzie się w październiku 2011 roku.