Danuta Michałowska

Profesor Danuta Michałowska należała do grupy założycielskiej zespołu Teatru Rapsodycznego, powstałego (z udziałem Karola Wojtyły) w latach okupacji niemieckiej w Krakowie. Brała udział we wszystkich premierach tego teatru, poświęconych wielkiej poezji polskiej i światowej, również po wojnie. Grała m.in. Zosię, a potem Telimenę w Panu Tadeuszu Mickiewicza, Muzę Poety w Beniowskim Słowackiego, Penelopę w Odyssei Homera, Tatianę w Eugeniuszu Onieginie Puszkina. W 1961 roku stworzyła własny TEATR JEDNEGO AKTORA, realizując w ciągu 18 lat wiele wybitnych dzieł literatury światowej i polskiej we własnej adaptacji i reżyserii.

W 1978 roku przekształciła go w TEATR GODZINY SŁOWA, tworząc spektakle związane z tekstami Pisma Świętego (Ewangelia wg św. Marka, Apokalipsa, Listy Apostołów Jana i Pawła) oraz wielkimi dziełami mistyki (Życie św. Teresy od Jezusa), m.in. także Raj Utracony Miltona, Rzecz o wolności słowa Norwida i Tryptyk rzymski Jana Pawła II.

W 1994 roku zadebiutowała jako autorka monodramu Ja, bez imienia, po nim przyszła poetycka opowieść Gołębica w rozpadlinach skalnych oparta na I Księdze Królewskiej i Pieśni nad pieśniami, oraz NN, czyli Tatiana po raz 483.

Od 1961 roku jest profesorem PWST im. Ludwika Solskiego w Krakowie i zajmuje się głównie interpretacją wierszy. W latach 1981-84 była rektorem tej uczelni.

W 1975 roku opracowała Podstawy polskiej wymowy scenicznej. Jest współautorką i redaktorem książki Trzeba dać świadectwo, wydanej z okazji 50. rocznicy powstania Teatru Rapsodycznego (1991).

W 1999 roku ukazała się jej książka podsumowująca wieloletnie doświadczenia w pracy aktorskiej
i pedagogicznej pt. Mówić wierszem.

W 80. rocznicę urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II, w roku 2000, powstała książka
Karol Wojtyła, artysta-kapłan.
W 2003 roku wydała Nocą i przed świtem. 13 wierszy 1980-1983.
W 2004 roku ukazała się książka wspomnieniowa Pamięć nie zawsze święta.