Marcin Masecki

Marcin Masecki

Za to, że jako błyskotliwy pianista i kompozytor erudyta z humorem, inteligencją i bezczelnym wdziękiem wywraca i przedefiniowuje muzyczne kanony. Tak pisała o nim Polityka, gdy w 2012 roku był nominowany do Paszportu „Polityki” w kategorii muzyka popularna. Paszportu wprawdzie nie dostał (w tym roku nominowany jest po raz kolejny), ale ocena jego sztuki pozostaje bez zmian.

Marcin Masecki urodził się w 1982 roku w Warszawie, ale do siódmego roku życia mieszkał z rodzicami w Kolumbii. Po warszawskim liceum muzycznym, w 2000 roku wyjechał na studia do słynnej amerykańskiej uczelni jazzowej – Berklee College of Music w Bostonie. Do Polski wrócił w 2002 roku.

Gra jazz i muzykę poważną, ale jego sztuka umyka schematom i prostym opisom. Wystarczy tu podać przykład wydanego w 2012 roku albumu Die Kunst der Fuge. To autorska, także w zakresie techniki nagrania (zarejestrowana na starym dyktafonie kasetowym), wersja niedokończonego dzieła Johanna Sebastiana Bacha. Celowo „brudne” brzmieniowo nagranie, będące jednym z pierwszych nagrań lo-fi muzyki poważnej, uznane zostało przez wielu krytyków za wydarzenie roku.

Współpracował i współpracuje m.in. z takimi artystami, jak Tomasz Stańko, Michał Urbaniak, Wojciech Waglewski, Macio Moretti, Raphael Rogiński oraz z zespołami Pink Freud, Kwartetem Prima Vista, Muzykoterapia, Niewinni Czarodzieje, Waglewski Fisz Emade. Często gra koncerty solowe i duety m. in. ze swoja żoną Candelarią Saenz Valiente, perkusistami Zivem Ravitzem i Wojtkiem Soburą (z którym tworzy zespół Wczasowicz Paweł) czy Sebastianem Frankiewiczem.

Związany z wytwórnią Lado ABC, prowadzi zespół Profesjonalizm, jest dyrektorem pierwszej edycji Warszawskiej Orkiestry Rozrywkowej, członkiem międzynarodowego zespołu Paristetris.