ETR

Ewa PODLEŚ

Ewa PODLEŚ

Dzięki charakterystycznej, dramatycznej barwie głosu o ogromnej skali i biegłości, Ewa Podleś jest w powszechnej ocenie (m.in. takich gazet i czasopism jak Opéra International, Orpheus, Gramophone, The New York Times, The San Francisco Examiner, The Washington Post, Opera News, The Financial Times) uważana za najbardziej autentyczny kontralt generacji.

Posiadane możliwości głosowe pozwalają artystce na wykonywanie repertuaru od baroku do współczesności, na najbardziej prestiżowych scenach operowych i estradach koncertowych świata, takich jak mediolańska La Scala, Metropolitan Opera, Lincoln Center i Carnegie Hall w Nowym Jorku, San Francisco Opera, Covent Garden i Wigmore Hall w Londynie, Théâtre du Châtelet i Théâtre des Champs Elysées w Paryżu, Deutsche Oper w Berlinie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Teatro Real w Madrycie, Filharmonia Narodowa w Warszawie.

Tylko w latach 2009-2011 Ewa Podleś występowała m.in. w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (Klitemnestra w Elektrze Richarda Straussa), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (La Cieca w Giocondzie Amilcare’a Ponchiellego), San Francisco Opera (Księżna w Siostrze Angelice Giacomo Pucciniego), Operze w Bostonie (rola tytułowa w Tankredzie Gioacchino Rossiniego), Operze w Bilbao (Mistress Quickly w Falstaffie Giuseppe Verdiego), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (Hrabina w Damie pikowej Piotra Czajkowskiego), RAI w Turynie (Dziecko i czary Maurice’a Ravela), Teatrze Wielkim w Poznaniu (Azucena w Trubadurze Giuseppe Verdiego), Operze w Nicei (Klitemnestra w Elektrze Richarda Straussa), Opéra Comique w Paryżu i Covent Garden w Londynie (Madame de la Haltière w Kopciuszku Julesa Masseneta), Wigmore Hall w Londynie i Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie (recitale z Garrickiem Ohlssonem), na festiwalach we włoskim Pesaro, hiszpańskim San Sebastian i niemieckim landzie Schleswig-Holstein. W tym czasie ukazały się również jej kolejne płyty CD wydane przez DUX i Deutsche Grammophon, a na ekspozycji w Musée d’Art Moderne et Contemporain w Genewie zaprezentowano olejny obrazu pędzla Niny Childress, przedstawiający śpiewaczkę w tytułowej roli w Rinaldo Georga Friedricha Händla w inscenizacji Metropolitan Opera z 1984 roku.

W sezonie 2012-13 Ewa Podleś występowała m.in. na festiwalach Caramoor (USA) i we włoskim Pesaro (rola tytułowa w Ciro w Babilonii Gioacchino Rossiniego), w teatrach operowych Luksemburga i francuskiego Saint-Étienne (Madame de la Haltière w Kopciuszku Julesa Masseneta), San Diego Opera (Markiza de Berkenfield w Córce pułku Gaetano Donizettiego), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (Erda w Złocie Renu Richarda Wagnera), w Monachium (Mistress Quickly w Falstaffie Giuseppe Verdiego), Londynie (z London Philharmonic), Berlinie (z Deutsches Symphonie-Orchester Berlin), Teatrze Wielkim-Operze Narodowej (koncert jubileuszowy), Filharmonii Narodowej, Filharmonii Śląskiej.

W planach na 2013-14 są m.in. przedstawienia: w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie (Klitemnestra w Elektrze Richarda Straussa), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (Madame de la Haltière w Kopciuszku Julesa Masseneta), Opera de Monte Carlo (Jezi-Baba w Rusałce Antonína Dvořáka), Covent Garden w Londynie (Marquesa de Berkenfield w Córce pułku Gaetano Donizettiego) oraz koncerty: z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Hanowerze, Warszawie i Katowicach, w Operze Wrocławskiej (koncert jubileuszowy), na Festiwalu Mikołowskim, w Madrycie (prawykonanie siedmiu pieśni z cyklu Towards Emily Dickinson Antoniego Perery Fonsa), w La Coruña, Neapolu, w Filharmonii Poznańskiej, a także recitale z Ewą Pobłocką i Garrickem Ohlssonem w Warszawie i Krakowie.

Artystka otrzymała wiele prestiżowych nagród i wyróżnień, w tym: Dora Mavor Moore za główną rolę w operze Georga Friedricha Händla Juliusz Cezar w Toronto; Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za tytułową rolę w Tankredzie Gioacchino Rossiniego w Teatrze Wielkim w Warszawie; Złote Berło za całokształt działalności artystycznej; złotą odznakę Gloria Artis; nagrodę amerykańskich krytyków muzycznych The Performance Today Awards 1997 za wybitne osiągnięcia w zakresie muzyki klasycznej; Nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej 2005 za wybitne zasługi dla krzewienia kultury polskiej i amerykańskiej; Medal Zasługi za krzewienie kultury rosyjskiej przyznany przez prezydenta Władimira Putina (2006); Złoty Medal Fundacji Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013). Ewa Podleś została też odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Ewa Podleś dokonała licznych nagrań płytowych, którym przyznano szereg znaczących nagród i wyróżnień, takich jak:

  • „Płyta Roku 1996” Magazynu Płytowego i Radiowego STUDIO – Gioacchino Rossini Arie dla kontraltu, Ewa Podleś (NAXOS).
  • Palmarès des Palmarès, Nouvelle Academie du Disque, 1994 – Mélodies Russes, Ewa Podleś (FORLANE).
  • Grand Prix du Disque Orphée d’Or 1989 – Ewa Podleś, Airs Célèbres  (FORLANE).
  • Preis der Deutschen Schallplatten Kritik 1996 – Ewa Podleś, Tancredi (NAXOS).
  • Diapason d’Or 1998 – Ewa Podleś, Gluck „Armide”, Händel „Ariodante” (DGG Archiv).
  • Grand Prix de l’Académie Française du Disque 2000 – Ewa Podleś, Chopin „Pieśni” (FORLANE).
  • Fryderyk 1999 – Ewa Podleś – Rossini Gala (DUX).
  • Fryderyk 2003 – Ewa Podleś & Garrick Ohlsson (DUX).
  • Fryderyk 2009 – Ewa Podleś & Łukasz Borowicz (DUX).

Grupa międzynarodowych krytyków muzycznych Classic FM Magazine zaliczyła Ewę Podleś do 10 najlepszych głosów mezzosopranowych pierwszej dekady XXI wieku, a portal operaarts.com do ekskluzywnego grona 100 operowych legend minionego półwiecza. Międzynarodowe Stowarzyszenie Hodowców Irysów z siedzibą w Nowym Jorku nadało w roku 2002 nazwę Ewa Podleś specjalnie na jej cześć wyhodowanej odmianie. W lutym 2013 roku ukazała się w Polsce, wydana przez PWM, obszerna książka poświęcona artystce, pióra Brigitte Cormier: Ewa Podleś – Contralto assoluto.

Ewa Podleś jest rodowitą warszawianką. Studia wokalne odbyła w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie u prof. Aliny Bolechowskiej. Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów, m. in. Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie.