Nikolai Demidenko

Sposób w jaki gramy odzwierciedla nasze życie. Nie możemy grać jak pianiści w latach 30. ubiegłego wieku, ponieważ nasze życie jest inne…. Możesz czerpać wzorce z minionych wieków, ale musisz sam podejmować swoje decyzje – twierdzi Nikolai Demidenko, pianista, uznawany za jednego z najlepszych współczesnych przedstawicieli rosyjskiej szkoły. Krytycy często podkreślają jego rewelacyjną technikę doskonale łączoną z muzyczną wizją.

Naukę gry na fortepianie zaczynał mając niespełna pięć lat, na starym instrumencie swojego dziadka. Rok później był już jednak uczniem słynnej moskiewskiej szkoły muzycznej imienia Gniesinych. W Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie studiował pod kierunkiem Dymitrija Bashkirova.

Przepustką do kariery stały się nagrody zdobyte na międzynarodowych konkursach pianistycznych – II nagroda na Montreal International Music Competition w 1976 roku oraz III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie w 1978 roku. Drogę na Zachód otworzyło mu zaś tournee w 1985 roku z Moskiewską Orkiestrą Radiową. W 1990 roku Nikolai Demidenko przeniósł się na stałe do Anglii, a w 1995 roku otrzymał obywatelstwo brytyjskie.

Pianista ściśle współpracuje z Filharmonią w Sankt Petersburgu i jej dyrygentem, Yurim Temirkanovem. Z zespołem tym koncertował m.in. w Berlinie, Budapeszcie, Buenos Aires, Genewie, Glasgow, Londynie, Lugano i Manchesterze. Współpracuje również z Hermitage String Trio i innymi artystami rosyjskimi mieszkającymi w Londynie, takimi jak: wiolonczelista Leonid Gorokhov czy pianista Dmitri Alexeev, z którym wykonuje utwory fortepianowe na cztery ręce, m.in. Siergieja Rachmaninowa.

Wśród dyrygentów, z którymi występował są m.in.: Andrzej Boreyko, Vladimir Fedoseyev, Thierry Fischer, Daniel Harding, Manfred Honeck, Mariss Jansons, Okko Kamu, Yakov Kreizberg, Alexander Lazarev, Susanna Mälkki, Tania Miller, Sir Roger Norrington, Gianandrea Noseda, Vasily Petrenko, Gerard Schwarz, Leif Segerstam, Evgeny Svetlanov, Yan Pascal Tortelier i Osmo Vanska.

Artysta często daje recitale w Londynie w ramach cyklów: Great Performers w Barbican Concert Hall, International Piano w South Bank Centre, London Pianoforte w Wigmore Hall, a także w Herkulessaal w Monachium. Spośród ośrodków festiwalowych, w których gości wymienić można: Cambridge, Dubrownik, Ejlat, Nowy Jork, Oslo i Petworth.

Repertuar solowy pianisty obejmuje dzieła m.in. Johanna Sebastiana Bacha, Franza Liszta, Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Modesta Musorgskiego, Muzio Clementiego, Fryderyka Chopina, Franza Schuberta, Domenico Scarlattiego, Roberta Schumanna.

Artysta ma bogatą dyskografię. Dla wytwórni Hyperion Records nagrał utwory m.in. Johanna Sebastiana Bacha, Ferruccio Busoniego, Fryderyka Chopina, Muzio Clementiego, Piotra Czajkowskiego, Franza Liszt, Nikolaja Medtnera, Modesta Musorgskiegp, Siergieja Prokofiewa, Siergieja Rachmaninowa, Franza Schuberta, Roberta Schumanna, Aleksandra Skriabina i Carla Marii Webera. Dla tej wytwórni nagrał też wszystkie koncerty Siergieja Prokofiewa z London Philharmonic Orchestra pod batutą Alexandra Lazareva, koncerty fortepianowe Fryderyka Chopina oraz koncerty fortepianowe nr 2 i 3 Nikolaja Medtnera (z BBC Scottish Symphony Orchestra pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka) – za tą ostatnią płytę w 1992 roku otrzymał Gramophone Award.

Wśród nowszych nagrań są Wariacje na temat walca Diabellego oraz Sonata B-dur Ludwiga van Beethovena, cykl sonat Domenico Scarlattiego, a także wybór utworów Fryderyka Chopina – ta płyta dla monachijskiej wytwórni AGPL zdobyła w 2007 roku Preis der deutschen Schallplattenkritik – nagrodę niemieckiej krytyki muzycznej.

Natomiast w 2010 roku Nikolai Demidenko został laureatem prestiżowej nagrody przemysłu fonograficznego Midem Classical Awards w kategorii specjalnej nagrody Chopin 2010 za „najlepsze nagranie chopinowskie roku 2009”. Otrzymał ją za płytę z 24 preludiami op. 28 oraz Sonatą h-moll, nr 3 op.58 Fryderyka Chopina, nagraną dla wytwórni Onyx.